Τη γνωστή «εξίσωση», «κρίση ίσον ευκαιρία», για το
ξετύλιγμα της αντεργατικής ατζέντας του ενεργοποίησε ο ΣΕΒ, πλήρως ενθαρρυμένος
από τα κυβερνητικά μέτρα.
Σε ανάλυσή του ο σύνδεσμος των βιομηχάνων περιγράφει τη
ζοφερή εικόνα στην αγορά εργασίας, επιχειρώντας να την χρησιμοποιήσει ως
«επιχείρημα» μονιμοποίησης των κυβερνητικών μέτρων. Έτσι, με βάση τα στοιχεία
για τις Ροές Μισθωτής Απασχόλησης στον Ιδιωτικό Τομέα για τον Μάρτιο 2020, από
την Εργάνη, ο ΣΕΒ διαπιστώνει, ότι «οι θέσεις εργασίας που χάθηκαν τον Μάρτιο
του 2020 προαναγγέλλουν τη μεγαλύτερη αύξηση ανεργίας της δεκαετίας».
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλείται, το
ισοζύγιο των ροών εργασίας του Μαρτίου βρίσκεται στη μέγιστη αρνητική τιμή του
από το 2001 έως σήμερα, με μείον 41.903 θέσεις εργασίας, με την πραγματοποίηση
103.002 προσλήψεων και 144.905 αποχωρήσεων. «Πρόκειται για πολλαπλάσιες χαμένες
θέσεις εργασίας ακόμα και σε σχέση με την περίοδο 2011-2013, όταν η πολυετής
κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας βρισκόταν στην κορύφωσή της».
Σε ό,τι αφορά στις προσλήψεις, μειώθηκαν κατά 49% σε
σχέση με τον Μάρτιο του 2019 (103.002 από 202.157), ενώ οι αποχωρήσεις
μειώθηκαν κατά 8,7%, από 158.784 σε 144.905.
Στην εστίαση και τον τουρισμό προκύπτει αθροιστικά ένα
έλλειμμα στο ισοζύγιο εργασίας σχεδόν 43.000 θέσεων, όσες περίπου είναι και οι
θέσεις εργασίας που χάθηκαν στην ελληνική αγορά εργασίας τον Μάρτιο του 2020
(42.000 θέσεις).
Επιπλέον, στις υπηρεσίες εστίασης, η αναστολή της
επιχειρηματικής λειτουργίας καθήλωσε τις προσλήψεις: ενώ τον Μάρτιο του 2019,
το ισοζύγιο εργασίας ήταν θετικό κατά 6.010 θέσεις, τον Μάρτιο του 2020 ήταν
αρνητικό κατά 21.919 θέσεις.
Αντίστοιχα, στις υπηρεσίες παροχής καταλύματος, ήταν
θετικό κατά 13.313 θέσεις το 2019 και αρνητικό κατά 1.878 θέσεις, τον Μάρτιο
του 2020.
Ο ΣΕΒ προτείνει, «τα μέτρα που εφαρμόστηκαν στην κρίση θα
πρέπει να ενταχθούν σε ένα ενιαίο πλαίσιο πολιτικής απασχόλησης», δηλαδή να
μονιμοποιηθούν, ενώ, η λήψη τους να γίνεται με βάση τις ανάγκες των βιομηχάνων.
Ειδικότερα προτείνει την «πρόσβαση σε πραγματικό χρόνο της πολιτείας και των
κοινωνικών εταίρων στα δεδομένα της αγοράς εργασίας, προκειμένου να
σχεδιάζονται και να υλοποιούνται έγκαιρες και αποτελεσματικές πολιτικές
απασχόλησης», «στη βάση διαγνωσμένων αναγκών της αγοράς εργασίας, και με
γνώμονα τον παραγωγικό μετασχηματισμό της οικονομίας (...)».
Ζητά επίσης επιπλέον κρατικό και κοινοτικό χρήμα - ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων –
και μάλιστα γρήγορα: H «αξιοποίηση» του
του νέου ευρωπαϊκού προγράμματος SURE (Support to mitigate Unemployment
Risks in an Emergency) «δεν πρέπει να καθυστερήσει πέραν της 1ης Ιουνίου 2020»
λένε οι βιομήχανοι.
Tags
Eλλάδα