«Το αγαπημένο μου δίδαγμα από τον «πυρετό του χρυσού» του 1849 είναι ότι η περιουσία που άντεξε στο χρόνο είναι εκείνη του Λέβι Στράους. Αποδεικνύεται ότι οι έρευνες για χρυσάφι δε γίνονταν εκεί που βρισκόταν πραγματικά το χρυσάφι.
Το χρυσάφι βρισκόταν στην πώληση των παντελονιών τζιν!» Μ’ αυτή την κυνική διαπίστωση ο Νέιθαν Μάιρβολντ, πρώην «γκουρού» των εξελιγμένων ερευνών της Microsoft, που είχε στραφεί στη συνέχεια στον χώρο της βιοτεχνολογίας, συνόψισε την επιθυμία των επενδυτών να αποκομίσουν αμύθητα κέρδη από έναν ανεξερεύνητο ακόμη «θησαυρό»: από την απόκτηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας πάνω σε γονίδια που σχετίζονται με «ενδιαφέρουσες» ασθένειες. Αυτό σημαίνει πως, μετά την αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου DNA, όλο και περισσότερες φαρμακοβιομηχανίες ετοιμάζονται να στραφούν στη βιοτεχνολογία και στη γενετική μηχανική, προκειμένου να αναπτύξουν και να μοσχοπουλήσουν στη συνέχεια νέα φάρμακα, εμβόλια και περίπλοκες γονιδιακές θεραπείες, εξατομικευμένες και για κάθε σχεδόν ασθένεια.
Πριν από δύο δεκαετίες ο Νομπελίστας βιολόγος Τζέιμς
Γουάτσον δήλωνε με σημασία: «Κάποτε πιστεύαμε ότι το μέλλον μας βρισκόταν στα
άστρα. Τώρα γνωρίζουμε ότι βρίσκεται στα γονίδια μας». Παραφράζοντας τα λόγια
του θα μπορούσαμε να πούμε πως «κάποτε πιστεύαμε ότι οι μεγάλες ‘’μπίζνες’’ του
μέλλοντος αφορούσαν τους υπολογιστές, ενώ σήμερα ξέρουμε πως τα μεγάλα κέρδη
βρίσκονται στις φαρμακοβιομηχανίες».
Για «να σιωπήσει το καμπανάκι του πόνου»
Στην εποχή μας, λόγω και της συγκυρίας της Covid-19 που
έχει λάβει διαστάσεις πανδημίας, οι εταιρείες του κλάδου της φαρμακευτικής και
της βιοτεχνολογίας ανακάμπτουν, προσελκύοντας πλήθος επιθετικών επενδυτών. Οι
υποσχέσεις νέων σκευασμάτων, εμβολίων κατά του νέου κορωνοϊού, γονιδιακών
θεραπειών, που θα κάνουν τις θεραπευτικές αγωγές της χημειοθεραπείας, των
αντιβιοτικών και των εγχειρήσεων, να φαντάζουν στα παιδιά μας όπως φαντάζουν σ’
εμάς οι «θεραπείες» με αρσενικό, αφαιμάξεις και βδέλλες που εφάρμοζαν οι
γιατροί του 19ου αιώνα, είναι αρκετές για εκτινάξουν σε λίγα χρόνια την αξία
των μετοχών των φαρμακοβιομηχανιών σε δυσθεώρητα ύψη, καθώς το ανθρώπινο σώμα
και υγεία θα γίνει μια «νέα ήπειρος» προς κατάκτηση και αποικισμό.
Νέα φάρμακα και εμβόλια φέρνουν συνεχώς και νέα κέρδη στα
ταμεία των φαρμακοβιομηχανιών οι οποίες, αποτελεί κοινό μυστικό πως δεν
ενδιαφέρονται για την πλήρη ίαση των ασθενών-πελατών τους, αλλά περισσότερο για
την φαρμακοεξάρτηση τους. Πρέπει ο καθένας να έχει λίγο ή πολύ την «ασθένεια»
του, ώστε να είναι τακτικός πελάτης των φαρμακείων. Οι περισσότεροι γιατροί
έχουν συμπράξει με το φάρμακο-χημικό σύμπλεγμα συμφερόντων, χορηγώντας ασύστολα
στους ασθενείς τους κάθε λογής φάρμακα «για να σιωπήσει το καμπανάκι του
πόνου», που προειδοποιεί απλώς για την ύπαρξη κάποιας οργανικής διαταραχής. Τα
φάρμακα αυτά είναι συνήθως τοξικά και τα θεραπευτικά τους αποτελέσματα
εξουδετερώνονται από τις παρενέργειες και την τοξικότητά τους. Αυτό
χαρακτηρίζεται από ορισμένους ως «αντί-ιατρική», εφόσον στοχεύει στην εξουδετέρωση
των συμπτωμάτων και στην καταστολή, αλλά όχι όμως στη θεραπεία. Μια
«αντί-ιατρική» που μπορεί να μη θεραπεύει εντελώς, αλλά αποφέρει ωστόσο έναν
ποταμό κερδών στα ταμεία των φαρμακοβιομηχανιών.
Big Pharma Vs υγιεινός τρόπος ζωής
Για τις πανίσχυρες φαρμακοβιομηχανίες υπ' αριθμόν ένα
εχθρός είναι ο υγιεινός και ήρεμος τρόπος ζωής, επειδή απλούστατα απειλεί τα
κέρδη τους. Με συγκαλυμμένο μάλιστα τρόπο στρέφονται ακόμη κατά των φυσικών
τροφών, πλούσιων σε βιταμίνη Α, που ως γνωστόν προστατεύει από δεκάδες
ασθένειες. Εδώ και χρόνια το παγκόσμιο «Φαρμακευτικό Καρτέλ» (ή Big Pharma)
έχει κηρύξει έναν μυστικό πόλεμο, ώστε να βγάλει τη βιταμίνη Α από το
καθημερινό μας πιάτο. Όποιος δεν προσλαμβάνει καθημερινά αρκετή ποσότητα
βιταμίνης Α, τρέφεται δηλαδή πρόχειρα, χωρίς φρέσκα λαχανικά και ψάρια, είναι
ένας υποψήφιος πελάτης των φαρμακοβιομηχανιών, οι οποίες θα του προσφέρουν μια
απίστευτη ποικιλία από φαρμακευτικά σκευάσματα.
Τα περισσότερα μάλιστα συνθετικά φάρμακα όχι μόνον δεν
θεραπεύουν αρρώστιες, αλλά δημιουργούν σοβαρές παρενέργειες και κινδύνους για
την υγεία των ανθρώπων που τα καταναλώνουν. Τα αντιβιοτικά μπορούν, αν δεν
χρησιμοποιούνται σωστά, να δημιουργήσουν νέα ανθεκτικά στελέχη μικροβίων,
καθιστώντας απλές λοιμώξεις θανατηφόρες. Δυστυχώς πολλά φάρμακα υπάρχουν όχι
ακριβώς για να θεραπεύουν αλλά, απλώς για να γεμίζουν τα ταμεία του πανίσχυρου
«Φαρμακευτικό Καρτέλ», που εκμεταλλεύεται στυγνά τον ανθρώπινο πόνο.
Πεθαίνοντας από «θεραπεία»
Είναι γνωστό σε όλους πως όλα τα φάρμακα έχουν τις
παρενέργειες τους. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Φαρμάκων και Τροφίμων (Food and
Drug Administration) των ΗΠΑ περίπου 1,5 εκατομμύριο Αμερικανοί νοσηλεύτηκαν
μόνον το 1978, εξ αιτίας των παρενεργειών των φαρμάκων που τους χορηγήθηκαν από
τους γιατρούς ως «θεραπεία». Υπολογίστηκε επίσης πως το 30% των ασθενών που
νοσηλεύονται στα νοσοκομεία υποφέρουν και παθαίνουν βλάβες από τις παρενέργειες
των φαρμακοθεραπειών τους. Οι περισσότερες βλάβες εντοπίζονται στο ήπαρ, στο
«εργοστάσιο μεταβολισμού» του ανθρώπινου οργανισμού, καθώς τα πιο πολλά
φαρμακευτικά σκευάσματα έχουν ηπατοτοξικές παρενέργειες.
Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 σχετικές έρευνες
έδειξαν πως μόνο στις ΗΠΑ 180.000 άνθρωποι πέθαιναν κάθε χρόνο από ιατρικά
λάθη, και κυρίως από τις παρενέργειες των φαρμακοθεραπειών τους. Μολονότι ο
αριθμός αυτός φαντάζει αστρονομικός, στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο μεγάλος
καθώς οι περισσότερες περιπτώσεις ιατρικών βλαβών από τα φάρμακα ούτε καν
αναφέρονται.
Από το 1961 ο συνολικός αριθμός των φαρμακευτικών
σκευασμάτων που χρησιμοποιήθηκαν ή δοκιμάστηκαν σε όλο τον κόσμο αγγίζει τα
400.000! Κάθε χρόνο δοκιμάζονται περίπου 15.000 νέα φαρμακευτικά σκευάσματα,
από τα οποία τα 12.000 παίρνουν το δρόμο για το εμπόριο. Οι ΗΠΑ είναι το
μεγαλύτερο σε φαρμακευτική κατανάλωση κράτος στον κόσμο. Οι δαπάνες για
συνταγογραφούμενα φάρμακα ήταν 40 δισεκατομμύρια δολάρια το 1990, και έφτασαν
πάνω από 360 δισεκατομμύρια το 2020. Η Ευρώπη ακολουθεί κατά πόδας.
Η υγειονομική «στατιστική του τρόμου» στις ΗΠΑ
Οι συνολικές δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης στις ΗΠΑ
είναι υψηλές και συνεχίζουν να αυξάνονται, όπως και οι δαπάνες για
συνταγογραφούμενα φάρμακα. Το 2016 οι ΗΠΑ δαπάνησαν 3,337 τρισεκατομμύρια
δολάρια, ή 17,9% του ΑΕΠ (ή περίπου 10.400 δολάρια κατά κεφαλήν) για εθνικές
δαπάνες για την υγεία, εκ των οποίων την ίδια χρονιά τα 329 δισεκατομμύρια
δολάρια δαπανήθηκαν για συνταγογραφούμενα φάρμακα. Συγκριτικά την ίδια χρονιά
(2016) το Ηνωμένο Βασίλειο δαπάνησε κατά κεφαλήν μόλις 3.750 δολάρια. Οι
συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες.
Αν τα χρήματα σχετίζονταν με την ιατρική θεραπεία και εν
τέλει με την υγεία, θα περίμενε κανείς οι Αμερικανοί, εφόσον ξοδεύουν τα
περισσότερα χρήματα σε θεραπείες και φάρμακα, να είναι οι υγιέστεροι άνθρωποι
του πλανήτη μας. Δεν συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο. Οι ΗΠΑ, όσον αφορά το
προσδόκιμο ζωής των κατοίκων τους, κατατάσσονται στην 42η θέση μεταξύ 224 χωρών
και στην 22η θέση από τις 35 ανεπτυγμένες χώρες μέλη του ΟΟΣΑ.
Μια έρευνα του 2017 για τα συστήματα υγειονομικής
περίθαλψης μεταξύ 11 ανεπτυγμένων χωρών διαπίστωσε ότι το σύστημα υγειονομικής
περίθαλψης των ΗΠΑ ήταν το πιο ακριβό και με τις χειρότερες επιδόσεις όσον
αφορά την πρόσβαση στην υγεία, την αποτελεσματικότητα και την ισότητα. Σε μια
μελέτη του 2018, οι ΗΠΑ κατέλαβαν την 29η θέση στην πρόσβαση και την ποιότητα
στην υγειονομική περίθαλψη.
Χρεοκοπώντας από ιατρικά έξοδα
Μια μελέτη του 2009 σε πέντε Πολιτείες των ΗΠΑ διαπίστωσε
ότι το ιατρικό χρέος συνέβαλε στο 46,2% του συνόλου των προσωπικών πτωχεύσεων,
ενώ το 2007 το 62,1% των αρχειοθετημένων πτωχεύσεων επικαλέστηκαν ως κύρια
αιτία τα υψηλά ιατρικά έξοδα. Από τότε τα έξοδα υγείας και ο αριθμός των
ανασφάλιστων και υποσφάλιστων στις ΗΠΑ έχουν αυξηθεί. Μια μελέτη του 2013
διαπίστωσε ότι περίπου το 25% όλων των ηλικιωμένων πολιτών δηλώνουν πτώχευση
λόγω ιατρικών εξόδων.
Όλο αυτό το νοσηρό περιβάλλον στις ΗΠΑ, το οποίο παρέχει
άνιση ιατρική περίθαλψη διαφορετικής ποιότητας στον πληθυσμό τους, ευνοεί, λόγω
των τεράστιων ποσών που ξοδεύονται, τις επενδύσεις σε ιατρική έρευνα, οι οποίες
έχουν καταστήσει τη χώρα ηγέτιδα δύναμη στην ιατρική καινοτομία, μετρούμενη
είτε από άποψη εσόδων είτε από τον αριθμό των νέων φαρμάκων και συσκευών που
παρασκευάστηκαν. Το 2016, οι δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης από φαρμακευτικές
εταιρείες στις ΗΠΑ εκτιμήθηκαν σε περίπου 59 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι ΗΠΑ
αντιπροσώπευαν τα 2/3 των παγκόσμιων εσόδων βιοτεχνολογίας και τα τρία τέταρτα
των παγκόσμιων δαπανών Έρευνας και Ανάπτυξης στη βιοτεχνολογία.
Το «υπέρτατο αγαθό» που κατέληξε εμπόρευμα
Επιπλέον οι φαρμακευτικές εταιρείες διαφημίζουν τα
προϊόντα τους στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας ασκώντας έτσι επιρροή πάνω σε
γιατρούς και ασθενείς κι επηρεάζοντας ακόμη και πολιτικούς με τις ευπρόσδεκτες
«δωρεές» τους. Τη ίδια στιγμή γιατροί, που θεραπεύουν με φθηνά και φυσικά μέσα
π.χ. βότανα, επειδή αποτελούν απειλή για τα παχυλά κέρδη των φαρμακευτικών
εταιρειών, κατηγορούνται για «τσαρλατανισμό» και συχνά καταλήγουν στη φυλακή.
Ωστόσο, «ενώ τα αντιμικροβιακά φάρμακα θεωρήθηκαν ως τα
“μαγικά φάρμακα” του 20ου αιώνα, οι κλινικοί γιατροί και οι ερευνητές ανησυχούν
πλέον σοβαρά για το ότι η ανθεκτικότητα των μικροβίων στα φάρμακα έχει γίνει
σοβαρό κλινικό πρόβλημα... Έχουν προταθεί πολλές λύσεις. Η φαρμακοβιομηχανία
προσπαθεί να παράγει συνεχώς νέα φάρμακα, περισσότερο ανθεκτικά στους
μηχανισμούς αντοχής των μικροβίων. Δυστυχώς, οι μικροοργανισμοί φαίνεται ότι
αναπτύσσουν ταχύτατα νέους μηχανισμούς αντοχής...», Clinical Research News for
Arizona Physicians.
Η υγεία είναι υπέρτατο αγαθό, η ασθένεια δυστυχία και
αλλά κανείς δεν νομιμοποιείται να την εκμεταλλεύεται για να αποκομίζει τεράστια
κέρδη, χωρίς να υπάρχει ουσιαστικό όφελος για τη δημόσια υγεία και ποιότητα
ζωής για τους πολλούς.