Τι και αν η εκπαιδευτική κοινότητα διεκδικεί να ανοίξουν
τα σχολεία με προτεραιότητα όμως να αραιώσουν οι μαθητές στις τάξεις, να
βρεθούν νέες σχολικές αίθουσες, να προσληφθούν μόνιμοι εκπαιδευτικοί,
εργαζόμενοι στην καθαριότητα για τα σχολεία κ.α.
Τι και αν οι χώροι δουλειάς είναι υγειονομικές βόμβες,
ενώ η μεγαλοεργοδοσία με την κάλυψη της κυβέρνησης αποκρύπτει κρούσματα,
συνεχίζει την εντατικοποίηση, τις απειλές προς τους εργαζόμενους, με τους
ελέγχους από κράτος να είναι ανύπαρκτοι, κρατώντας υποστελεχωμένους τους
ελεγκτικούς μηχανισμούς.
Τι και αν δεκάδες εργαζόμενοι, άνεργοι έχουν μείνει χωρίς
εισόδημα, όπως επίσης συμπολίτες μας που ανήκουν στις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες
έχουν μείνει απροστάτευτοι, με την υποστελέχωση των κοινωνικών δομών να είναι
ολοφάνερή.
Η κυβέρνηση αντί να υλοποιήσει τα παραπάνω δίκαια
αιτήματα και να πάρει μέτρα για την προστασία της ζωής και της υγείας των
εργαζομένων και του λαού συνολικότερα. Απεναντίας έχει στραμμένη την προσοχή
της σε ότι της επιτάσσουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες και τα κέρδη τους.
Από την μία εκμεταλλευόμενη τα περιοριστικά μέτρα και την
αντικειμενική ανασφάλεια των εργαζομένων μπροστά στα αποτελέσματα της
πανδημίας, προχώρησε σε ισχυρό χτύπημα εργασιακών δικαιωμάτων.
Κατοχύρωσε την 10ωρη δουλειά με 200 ευρώ μισθό,
θεσμοθέτησε τις απλήρωτες υπερωρίες, την υποχρεωτική άδεια χωρίς αποδοχές,
ενισχύει την μαύρη και ανασφάλιστη εργασία. Ενώ την ίδια στιγμή έχει αφήσει
χιλιάδες εργαζόμενους και ανέργους χωρίς εισόδημα.
Από την άλλη δεν χάνει την ευκαιρία να μπουκώσει με ζεστό
χρήμα τους επιχειρηματικούς ομίλους. Στα πλαίσια αυτά συνεχίζει προκλητικά να
τους ενισχύει αυτή την φορά σε συνεργασία με Δήμους και Περιφέρειες.
Κάνοντας μια πρώτη ανάγνωση των επιχειρήσεων και του
Νομού Σερρών που επιδοτήθηκαν μέσα από το πρόγραμμα ΔΙΕΞΟΔΟΣ και χωρίς να
θέλουμε να τις βάλουμε όλες στο ίδιο τσουβάλι.
Προκύπτει ότι η πλειοψηφία τον μικρών και πολύ μικρών
επιχειρήσεων δεν κατάφεραν να
συμμετέχουν καθόλου στο πρόγραμμα, από αυτές που τελικά πήραν την επιδότηση,
ελάχιστες φαίνεται ότι είναι μικρές επιχειρήσεις.
Αυτό όμως που βγάζει μάτια είναι ότι επιδοτήθηκαν μεγάλες επιχειρήσεις που όχι
μόνο δεν είχαν χασούρα την περίοδο της πανδημίας αλλά αντίθετα αξιοποιώντας όλο
το αντεργατικό οπλοστάσιο της κυβέρνησης, την εντατικοποίηση των εργαζομένων,
την τρομοκρατία και τους εκβιασμούς, με ανύπαρκτα μέτρα προστασίας για την
πανδημία, βγήκαν ακόμα πιο ενισχυμένοι.
Αλήθεια που πήγαν όλες εκείνες οι κραυγαλέες δηλώσεις
οπού σύσσωμο το αστικό πολιτικό σύστημα καλούσε τους εργαζόμενους σε «εθνική
ομοψυχία»;;;;; που πήγαν τα περί πολέμου απέναντι στον αταξικό εχθρό - ιό που δεν ξεχωρίζει φύλο,
εισόδημα, φυλή και έθνος»;;;;;
Η αλήθεια όμως είναι τελείως διαφορετική ,δεν είμαστε
ούτε "όλοι μαζί" ούτε υπάρχει "εθνική ομοψυχία". Τα
συμφέροντα και οι ανάγκες των εργαζομένων και του λαού συνολικότερα, ποτέ δεν
ταυτίστηκαν με αυτά των εκμεταλλευτών τους. Και στα "καλά" και στα
"δύσκολα" του καπιταλισμού, οι πλειοψηφία του κόσμου είναι αυτοί που
μονίμως πληρώνουν με θυσίες την ανάπτυξη και την κρίση του. Έχουμε πικρή
πρόσφατη εμπειρία που η ίδια η ζωή επιβεβαιώνει τα χειρότερα σενάρια.
Η αλήθεια είναι ότι η ΕΕ, η κυβέρνηση, ο ΣΕΒ μιλούν από
σήμερα για τη "δύσκολη επόμενη μέρα". Το σύνολο των απαιτήσεων τους,
επιβεβαιώνει ότι αξιοποιούν ακόμη και την πανδημία για να διασφαλίσουν την
κερδοφορία τους, για να επιταχυνθούν μέτρα και αναδιαρθρώσεις, επιδιώκοντας να
σαρώσουν όποιο εργασιακό δικαίωμα έχει απομείνει.
Τα σχέδια τους είναι να φορτώσουν και αυτήν την κρίση
στους εργαζόμενους, στους μικρούς επαγγελματίες, στο λαό προχωρώντας ακόμα πιο
αποφασιστικά σε μεταρρυθμίσεις για την παραπέρα ένταση της εκμετάλλευσης, όπως
και των πολύμορφων ενισχύσεων του κεφαλαίου. Γι' αυτόν το λόγο η κυβέρνηση
παίρνει και μέτρα καταστολής και αυταρχισμού, καταργεί συνδικαλιστικά
δικαιώματα και ελευθερίες.
Κανείς δεν υποτιμά την ανάγκη της ατομικής υγιεινής και
προστασίας, που αναφέρεται συνεχώς. Είναι ανάγκη, χρειάζεται να τηρούνται απ'
όλους. Τα ατομικά μέτρα όμως είναι φτερό στον άνεμο αν δεν υπάρχει από πίσω ένα
σύστημα Υγείας που θα μπορεί να τα στηρίξει, συλλογικά να προστατεύει την
εργατική - λαϊκή οικογένεια, το κοινωνικό σύνολο.
Αντί λοιπόν να δίνεται από την Κυβέρνηση ζεστό χρήμα και
να αφουγκράζεται τις αγωνίες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, θα ήταν
προτιμότερο να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των υγειονομικών, των
εκπαιδευτικών, τα αιτήματα των εργατικών σωματείων και των συλλόγων που
εκπροσωπούν τις ευπαθείς ομάδες.
Αν κάτι μπορεί να τους χαλάσει τα σχέδιά τους, δεν είναι
φυσικά η μη τήρηση των αναγκαίων υγειονομικών μέτρων, που στις σημερινές
συνθήκες θα σήμαινε κίνδυνο για τους φτωχότερους και τους πιο ευάλωτους, αλλά η
οργανωμένη απειθαρχία, η μη συναίνεση στην πολιτική τους, που εγκληματεί
καθημερινά στον τομέα της Υγείας και όχι μόνο, ενάντια στα εργατικά και τα
φτωχά λαϊκά στρώματα.
Λογαριαζόμαστε σήμερα! Οργανώνουμε την απάντησή μας!
Παλεύουμε με όσα μέσα διαθέτουμε ώστε να μην πληρώσουμε
για άλλη μια φορά εμείς.
Η μόνη διέξοδος για να βγει ο εργαζόμενος λαός όρθιος από
την πανδημία και την κρίση είναι ο δρόμος της οργανωμένης αντεπίθεσης.
Μένουμε ενωμένοι, δυνατοί, δεν κάνουμε βήμα πίσω από τα
δικαιώματά μας, τις διεκδικήσεις μας!
Δεν θα δεχτούμε να ξαναπληρώσουμε το "μάρμαρο". Από εδώ και
πέρα η ευθύνη θα έχει ονοματεπώνυμο