Ο Joulian Assange σε βίντεο συζήτηση που είχαμε μαζί του πριν τρία χρόνια στο ευρωπαικό κοινοβούλιο και ερωτηθείς απο τον συνάδελφο Στέλιο Κούλογλου ,αν άξιζε τον κόπο , αν άξιζε η τόση αβάσταχτη ταλαιπωρία , η απομόνωση , η φυλάκιση , η ταπείνωση , οι άδικες κατηγορίες , άν όλα αυτά άξιζαν τον κόπο, απάντησε όπως το θυμούμαι πολύ καλά πως Ναι , και πως δεν έχουμε δικαίωμα να σιωπούμε όταν γνωρίζουμε την αλήθεια , ιδιαίτερα αν αυτή η αλήθεια έχει να κάμει με την ζωή αθώων ανθρώπων.
Ο Joulian Assange δημιουργός των γνωστών πια Wikileaks,
αποκάλυψε μεταξύ χιλιάδων άλλων πληροφοριών που παρουσιάζουν κράτη να
παραβιάζουν με τον πιο αισχρό τρόπο τα ανθρώπινα δικαιώματα των ιδίων των
πολιτών τους πολλές φορές , αποκάλυψε το 2007 ένα βίντεο που δείχνει την τρομαχτική δολοφονία 12 αθώων
Ιρακινών πολιτών , μαζί και δυο δημοσιογράφους του Reuter απο ένα αμερικάνικο
ελικόπτερο Απάτσι. Όσοι δεν είδατε το βίντεο υπάρχει ακόμα στο διαδίκτυο , αλλά
αυτό δεν σημαίνει πως προτείνω να το δείτε.
Μετά απ αυτό και μέχρι σήμερα στο 2021 ο άνθρωπος αυτός
πέρασε από χίλια μύρια κύμματα. Φυλακίσεις , άδικες κατηγορίες , ταπεινώσεις ,
δίκες και κόντρα δίκες . Μόλις πρόσφατα
η Αγγλίδα δικαστής δεν ενέκρινε την έκδοσή του στις ΗΠΑ, με το
επιχείρημα πως είναι ψυχικά και σωματικά άρρωστος και πως έχει τάσεις
αυτοκτονίας, πράγμα που είναι πιθανόν να επιχειρήσει αν εκδοθεί.
Απο την άλλη η Αμερική ωρύεται. Πρός Θεού ! Να τον αφήσουμε
εμείς να αυτοκτονήσει; Θα τον έχουμε σε τόση απομόνωση , θα το παρακολουθούμε
κάθε λεπτό , θα του περιορίσουμε τις επισκέψεις , οπότε καμία ανησυχία , δεν θα
μπορέσει να αυτοκτονήσει . Μιλάμε για ένα σενάριο που κανένας αρρωστημένος νους
δεν θα έπρεπε να μπορεί να το συλλάβει .Εν πάση περιπτώσει εδώ είμαστε .Καμία
αναφορά της Αγγλίδας δικαστού στην
Ελευθερία του λόγου , στο δικαίωμα και την υποχρέωση του δημοσιογράφου
να αποκαλύπτει. Ο δημοσιογράφος κατα τις εξουσίες πρέπει να λέει αυτό για το
οποίο πληρώνεται. Πληρώνεται για να σιωπά , όχι για να μιλά . Το τι θα γίνει
παρακάτω πρέπει να περιμένουμε .
Δεύτερη περίπτωση στην οποία θέλω να αναφερθώ είναι αυτή
του Can Dundar.
Τόν συνάντησα επίσης στο ευρωκοινοβούλιο και κουβέντιασα
μαζί του τα της Τουρκίας. Ο Can Dundar αποκάλυψε και πάλι με βίντεο τη μεταφορά
όπλων απο τον Τουρκικό στρατό προς το Ισλαμικό κράτος . Τον κυνήγησε ανηλεώς η
τουρκική κυβέρνηση και ευτυχώς γι αυτόν αφού κατάφερε να διαφύγει απο τη χώρα
,πήρε άσυλο στη Γερμανία. Όταν τον
γνώρισα ανησυχούσε πολύ για την οικογένειά του που είχε
μείνει πίσω . Με χαρά πληροφορούμαι πως και η οικογένειά του κατάφερε να
διαφύγει και βρίσκεται τώρα επίσης στη Γερμανία. Ο Can Dundar καταδικάστηκε
ερήμην σε ποινή φυλάκισης 27 ετών.
Τέλος θέλω να αναφερθώ στην περίπτωση του Sener Levent , του συμπατριώτη μας
δημοσιογράφου της Αβρούπα που διώκεται απο την τουρκική «δικαιοσύνη» για σχόλιά
του εις βάρος του Τούρκου προέδρου . Αυτό που συμβαίνει πρέπει να απασχολήσει
όχι μόνο την κυπριακή πολιτεία σαν σύνολο , όχι μόνο τη δημοσιογραφική
οικογένεια , αλλά και την ίδια την Ευρωπαϊκή ένωση , και το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο το οποίο
πρέπει να θυμίσω τον τίμησε με το βραβείο του Ευρωπαίου πολίτη.
Πέραν όμως απ αυτό είναι ηθική μας υποχρέωση να υπερασπιστούμε
έναν Κύπριο πολίτη απέναντι στη σατραπική εξουσία του Κου Ερντογάν . Αν αφεθεί
να αχθεί ένας Κύπριος πολίτης ενώπιον τουρκικού δικαστηρίου και μάλιστα επι τη
βάσει καταγγελιών που περιορίζουν την Ελευθερία του λόγου , τότε αυτό δεν θα
αφορά μόνο τον Sener Levent , αλλά θα είναι κάτι που θα μας αφορά
όλους.