Σιδηρόκαστρο. Μνήμες : Δυο ξαδέλφια

ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ      ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ   Με τον αείμνηστο εξάδελφό μου Χρήστο Παρέτσο μπροστά στο (επάνω) σπίτι τους. Παίζαμε μπάλα (ποδόσφαιρο) στην πλατειούλα μπροστά στο σπίτι του και το καφενείο του Προστάκη. Κάναμε παρέα σαν αγαπημένα εξαδέλφια που ήμασταν και βγαίναμε τακτικά για "κυνήγι" με τις σαΐτες (λάστιχα). Ήταν ιδανικός σκοπευτής, με φοβερή ευστοχία στον αέρα. Όταν πηγαίναμε στο φράγμα για αγριοπερίστερα ετοιμαζόταν κι εγώ βάζοντας τα δάκτυλα στο στόμα σφύριζα δυνατά. Τα περιστέρια σηκωνόταν στο αέρα και δεν υπήρχε σωτηρία από το δίκανό του. Ένα απίθανο κυνηγόσκυλο ο "Μπέλλες" συνόδευε πάντα τις εξορμήσεις τους (του θείου μου Γιώργη και του Χρήστου) για κυνήγι.  Στο στρατό τιμήθηκε τρεις φορές για την άριστη σκοποβολή του. Έφυγε νωρίς αλλά τον θυμάμαι πάντα. Μια ανάμνηση για κάποια ψυχή που με συγκίνησε.

Γιώργος Τσαταλτσινός