Ο νόμος για την αστυνομία στα Πανεπιστήμια και τα συναφή τερατουργήματα (κατάργηση φοιτητικών παρατάξεων, ποινικοποίηση αφισοκόλλησης, βάσεις εισαγωγής στις εισαγωγικές κλπ) επιστρέφει την πανεπιστημιακή ζωή δεκαετίες πίσω. Συγχρόνως όμως, χρησιμεύει και σαν προπέτασμα καπνού, για ένα λιγότερο γνωστό σχέδιο της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση επέλεξε συνειδητά πού να δώσει την πρώτη
μάχη: το υπαρκτό και απαράδεκτο καθεστώς ανομίας σε ορισμένα- όχι στα
περισσότερα- Πανεπιστήμια καθώς και η κατάχρηση της έννοιας του Ασύλου τις
τελευταίες δεκαετίες, έχει διαμορφώσει μια αρνητική εικόνα στην κοινή γνώμη για
την κατάσταση στα ΑΕΙ.
Τα συνήθως θορυβώδη ρεπορτάζ των περισσότερων ΜΜΕ δεν κάνουν τη διάκριση ούτε ανάμεσα στις
σχολές και τις πόλεις, ούτε στο ποιοι επιδίδονται σε βαρβαρότητες, όπως η
τελευταία με τον πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστήμιου. Η πλειοψηφία των
πολιτών(καλύτερα των τηλεθεατών) έχει σχηματίσει την εντύπωση ότι οι
Πανεπιστημιακές Σχολές είναι κάτι σαν αυτό που έχει επιβληθεί ως εικόνα για τα
Εξάρχεια: μπάφοι και αναρχία.
Σε δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα,
συμφωνεί «με την αστυνόμευση των πανεπιστημιακών χώρων που αποφάσισε να
εφαρμόσει η κυβέρνηση» το 64% των ερωτηθέντων ενώ διαφωνεί το 31%. Μπορεί η
«αστυνόμευση» να είναι πιο γενική έννοια από
ένα ερώτημα για την παρουσία της αστυνομίας μέσα στα Πανεπιστήμια όπως
τη σχεδιάζει η κυβέρνηση, αλλά οι απαντήσεις δεν παύουν να δίνουν το κλίμα(
πριν 20 χρόνια, τα αποτελέσματα θα ήταν τελείως διαφορετικά).
Πολύ περισσότερο αφού με τα κυβερνητικά σχέδια
αστυνόμευσης, στην ίδια δημοσκόπηση της Metron Analysis, συμφωνεί το 39% όσων
ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ το 2019, το 27% όσων ψήφισαν ΚΚΕ και το 84% των ψηφοφόρων του
ΚΙΝΑΛ!. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το ΚΙΝΑΛ, αποφεύγοντας να στρουθοκαμηλίσει,
κατέθεσε -και σωστά- τη δική του νομοθετική πρόταση για την αντιμετώπιση του
ζητήματος.
Η κυβέρνηση είχε ήδη σφυγμομετρήσει την κοινή γνώμη για
αυτό και διάλεξε την αστυνόμευση και την πειθάρχηση των φοιτητών. Η πανδημία
βοηθούσε στην παρουσίαση των αντιπάλων της ως ιδεολογικά κολλημένων και
υγειονομικά ανεύθυνων.
Αλλά όσοι από την κυβερνητική παράταξη έχουν περισσότερο
μυαλό από τον Αδωνι ή την Κεραμέως, γνωρίζουν ότι το σχέδιο «1000 αστυνομικοί
μέσα στα Πανεπιστήμια» δεν είναι μακράς πνοής. Η παρουσία τους θα προκαλέσει
σφοδρές συγκρούσεις, που ίσως ευνοήσουν την κυβέρνηση προπαγανδιστικά, σε
επίπεδο τακτικής και κοντοπρόθεσμα.
Αλλά κάποια στιγμή οι αστυνομικοί αναγκαστικά θα
αποχωρήσουν, ιδίως αν μια άλλη κυβέρνηση έρθει στα πράγματα. Αυτό που κρύβεται
πίσω από το νομοσχέδιο Κεραμέως - προπέτασμα καπνού, θα είναι όμως πολύ πιο δύσκολο να αναιρεθεί: Η μετατροπή
της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης, σε εκπαίδευση για πιο λίγους και πιο εύπορους.
Σε εκπαίδευση επί πληρωμή.
Το επόμενο βήμα θα γίνει με την αλλαγή του τρόπου
διοίκησης των ΑΕΙ. Ήδη με τα ΜΜΕ που ελέγχουν, έχουν συκοφαντήσει σαν κομματική
καμαρίλα πρυτάνεις-κοσμήτορες κλπ, ενώ γνωρίζουν ότι εδώ και πάνω από 10 χρόνια
οι φοιτητικές παρατάξεις δεν εκλέγουν πρυτάνεις-προέδρους, ενώ ούτε το 2% από
αυτούς δεν είναι μέλος κόμματος της αριστεράς.
Τους έχουν επίσης παρουσιάσει να ανέχονται τη βία. «Οι
συγκλητικοί βολεύονται μέσα στην αναρχία», φωνάζει το ένα άρθρο της
Καθημερινής. « Οι θέσεις των προέδρων, των κοσμητόρων, του πρύτανη σε ένα ΑΕΙ δεν
είναι συνδικαλιστικής κοπής οφίτσια. Οι άνθρωποι που τις καταλαμβάνουν πρέπει
να διαθέτουν ακαδημαϊκό και κοινωνικό κύρος – και όχι μόνο στην ιατρική »,
προσθέτει το άλλο.
Σε προηγούμενο άρθρο μου(«Η νεοθατσερική αντεπανάσταση
στα ΑΕΙ») είχα ακριβώς εξηγήσει τα βήματα που σχεδιάζει η κυβέρνηση, με τα
διαβόητα φοιτητικά δάνεια και τις άλλες δήθεν «πρακτικές» και λογικές
ρυθμίσεις, με τις οποίες οι φοιτητές -και οι οικογένειες τους- θα υποχρεωθούν
να πληρώνουν τις σπουδές τους.
Η έκθεση Πισσαρίδη προτείνει ακριβώς φοιτητικά δάνεια,
μια πρακτική των Ρήγκαν-Θάτσερ και διαδόχων.
Μετά την εισαγωγή τους από την Θάτσερ, το 1998 η κυβέρνηση Μπλαιρ εισήγαγε μικρό τέλος εγγραφής των Άγγλων
προπτυχιακών φοιτητών, 1000 λίρες ετησίως, για να καλυφθούν «μικρά» κόστη
λειτουργίας των ΑΕΙ. Τότε ειπώθηκε ότι
τα λίγα αυτά τέλη εγγραφής, εύκολα μπορούσαν να καλυφθούν με τα φοιτητικά
δάνεια.
Η έλλειψη αντιδράσεων(στην Ελλάδα θα τις εμποδίσουν οι
1000 αστυνομικοί μέσα στα Πανεπιστήμια) οδήγησε σε περαιτέρω αυξήσεις στα δίδακτρα.
Το 2004 οι 1000 λίρες/έτος έγιναν 3000 και το 2009 αυξήθηκαν σε 9000 λίρες
ετησίως. Τα φοιτητικά δάνεια για τον μέσο Άγγλο φοιτητή αυξήθηκαν αντιστοίχως
από 2,7 χιλιάδες λίρες το 2000 σε 40.280 λίρες το 2020. Αυτός ο μέσος όρος δηλώνει ότι, αφού κάποιοι
εύποροι Άγγλοι φοιτητές δεν έχουν καθόλου δάνεια, κάποιοι άλλοι ξεπερνούν τις 100.000 λίρες σε χρέος.
Όταν περάσουν τα δίδακτρα στα προπτυχιακά, θα παραμείνουν
όπως παρέμειναν τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, τα οποία ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μπόρεσε να
καταργήσει (θεσμοθέτησε δωρεάν το 30% για χαμηλού εισοδήματος , το 70% των
μεταπτυχιακών φοιτητών πληρώνουν) γιατί δεν έβρισκε από αλλού πόρους να τα
καλύψει.
Αυτά τα μέτρα δύσκολα θα υιοθετήσουν οι τωρινές
πρυτανικές αρχές, που έχουν απαξιωθεί από τη φιλοκυβερνητική προπαγάνδα. Το
επόμενο βήμα θα είναι η αλλαγή του νόμου περί πρυτανικών αρχών και ο διορισμός
« αρίστων » διοικήσεων, υπεράνω
πολιτικής υποψίας, που με ορθολογικό, δήθεν τεχνοκρατικό τρόπο θα προχωρήσουν στη νόθευση της δημόσιας
εκπαίδευσης.
«Η κυβέρνηση οφείλει άμεσα να θεσμοθετήσει τα Συμβούλια
Ιδρυμάτων, τα οποία θα έχουν τη δικαιοδοσία να επιλέγουν τους πρυτάνεις»,
δήλωσε μόλις προχθές ο φιλοκυβερνητικός κ. Ιωακείμ Γρυσπολάκης, πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης. Δεν τον ήξερα τον άνθρωπο και κατέφυγα στη
wikipedia. Αντιγράφω ορισμένα αποσπάσματα από το προφίλ του:
«Έχει δεχθεί κριτική από την Πρυτανεία του ΕΜΠ για τις
έωλες κατηγορίες του περί διακίνησης ναρκωτικών μέσα στην Πολυτεχνειούπολη του
ΕΜΠ, τις οποίες ανασκεύασε αργότερα… Στους επικριτές του συμπεριλαμβάνονται και
συνάδελφοί του, οι οποίοι τον κατηγορούν για κατασταλτικές και αντιδημοκρατικές
ερμηνείες των νομοθετικών διατάξεων, για πίεση και εκφοβισμό φοιτητών και
καθηγητών με σκοπό να απέχουν από κινητοποιήσεις και από τα συνδικαλιστκά
όργανα .. έχει δεχθεί σκληρή κριτική από μία κοινότητα φοιτητών .. και για
άλλες δραστηριότητες:
Ανακήρυξη ως μη
νόμιμης της εκπροσώπησης του Ενιαίου Συλλόγου Φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης
στη Σύγκλητο.
Κατάργηση του
επιδόματος ενοικίου προς τους φτωχότερους φοιτητές».