γράφει η Δήμητρα Σαμαρά
Η “αξιοποίηση” του Λαιλιά δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε περιστασιακό, εποχικό περιστατικό. Δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Ο διακαής πόθος για την περιβόητη “αξιοποίησή του” κρατάει χρόνια. Είναι συνυφασμένη με κυβερνητικές πολιτικές των νυν και πρώην.
Οι
πρώην φωνασκούν κι αποχωρούν και κυρίως ξεχνούν– (θυμίζω Λευκιμη, Ελληνικό και
τράβα κορδέλα). Οι νυν είναι εξαιρετικά κομψοί, ευγενικοί και απείρως
γενναιόδωροι με τους ιδιώτες – δεν είναι πλέμπα αυτοί, άριστοι είναι!
Τους
παραχωρούν τα δάση και τις προστατευόμενες περιοχές / τους στέλνουν πελάτες
πετώντας έξω απο τα δημόσια πανεπιστήμια χιλιάδες παιδιά, αποδυναμώνουν τα
νοσοκομεία εν μέσω πανδημίας κι αυτό!- στην Δράμα, φίλτατοι, στην Δράμα για
προβλήματα ΩΡΛ! Κι έχουν φτιάξει εν μέσω πανδημίας μάλιστα, το οπλοστάσιό τους
– στην συγκεκριμένη περίπτωση τον δασοκτόνο νόμο Χατζηδάκη!
Η
φύση δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση σ αυτό το ντελίριο της
ιδιωτικοποίησης των πάντων για όφελος των λίγων ή του ενός σε βάρος των πολλών!
Κεφαλαιοκρατία γαρ! Που σημαίνει ληστρική επέλαση στα πάντα μηδέ εξαιρούμενης
της φύσης για επενδύσεις και ιδιοποίηση δημόσιων χώρων με μοναδικό στόχο το
κέρδος του ιδιώτη!
Όμως
η φύση είναι ο χώρος και ο όρος της ύπαρξής μας ως φυσικών-βιολογικών όντων και
η ιδιωτικοποίησή της σημαίνει υποβάθμιση της ίδιας της ζωής – της ζωής των
φτωχών, σημαίνει κλοπή του αέρα τους, του νερού, της τροφής τους της εργασίας
τους….
Στην
πορεία της εξέλιξης του ο άνθρωπος επενέβη στην φύση και στο φυσικό περιβάλλον
– έπαψε να είναι μόνο καταναλωτής, να καταναλώνει μόνο ο,τι έτοιμο του
προσφέρει η φύση και μετατράπηκε σε παραγωγό. Κατασκεύασε εργαλεία, δημιούργησε
νέες συνθήκες για την βελτίωση της ζωής του, έκοψε δέντρα για να δημιουργήσει
καλλιεργήσιμες εκτάσεις έφτιαξε δρόμους …..
Σε
απλά ελληνικά παρενέβη – επενέβη στην φύση και στο περιβάλλον! Έτσι
εμφανίστηκε, παγιώθηκε και εξελίχτηκε η εργασία που είναι χαρακτηριστικό
γνώρισμα του ανθρώπου – Η δουλειά έκανε τον άνθρωπο, για να θυμηθούμε τον
Ενγκελς. Μέσα απο την εργασία ο άνθρωπος απόχτησε σκέψη και νόηση και γλώσσα
για να συνεννοείται με τους συνανθρώπους του, δημιούργησε πολιτισμό!
Κλαυθμοί
και οδυρμοί για τον άνθρωπο γενικώς(!) που καταστρέφει την ισορροπία της φύσης
για να ικανοποιήσει τις δικές του ανάγκες, συσκοτίζουν και θολώνουν το θέμα και
ενοχοποιούν τον ίδιο τον άνθρωπο! Ισορροπία της φύσης σε μόνιμη βάση δεν υπήρξε
ούτε και θα υπάρξει ποτέ. Άλλωστε η πρώτη αντίφαση ανάμεσα στο περιβάλλον και
στα έμβια όντα λύθηκε με την “καταστροφή” της φύσης και οδήγησε στην εμφάνιση
της εργασίας και του πολιτισμού!
Στην
εποχη της κεφαλαιοκρατίας – δημιουργήθηκε και συνεχίζεται στις μέρες μας με
φρενήρεις ρυθμούς μάλιστα, ένα τεράστιο ρήγμα μεταξύ κοινωνίας και φύσης
συνεπικουρούμενο και απο έναν άκρατο καταναλωτισμό που βασίζεται στην
δημιουργία ψευδών καταναλωτικών αναγκών, μια ΑΣΚΟΠΗ και ανεξέλεγκτη καταστροφή
του περιβάλλοντος απο ιδιώτες αποκλειστικά και μόνο για δικό τους όφελος
αδιαφορώντας για τις ανάγκες της κοινωνίας! – δεν θα μπορούσε βέβαια να ήταν
αλλιώς ιδιωτικό κέρδος και συλλογικές ανάγκες είναι ασύμβατες ευθείες!
Το
πραγματικό ζητούμενο είναι να μην υπάρχει αλόγιστη εκμετάλλευση του περιβάλλοντος.
Για να γίνει αυτό η φύση πρέπει να αντιμετωπιστεί ως συλλογική και όχι ως
ιδιωτική περιουσία κι αυτό δεν μπορεί να το εξασφαλίσει το ισχύον
κοινωνικοπολιτικό σύστημα!
Είναι
γνωστός ο ένοχος, λοιπόν, γνωστή ‘ναι κι η αιτία – κι έχει όνομα: κεφαλαιοκρατία
λέγεται και είναι αδηφάγα!
Τούτων
δοθέντων, η σχέση μας γενικά με τη φύση και του Λαϊλια συμπεριλαμβανομένου
είναι ζήτημα βαθύτατα πολιτικό και σαν τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί.