Γιώργος Βαρεμένος
Δεν μου πέφτει λόγος αν υπάρχει άρρητη συμφωνία να μην δημιουργήσει πρόβλημα ο Ν. Δένδιας στον Κυρ. Μητσοτάκη και ο πρώτος να αποτελέσει μία μεταβατική λύση στην ΝΔ όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου. Ούτε το θέμα μας είναι αν, μετά από μία ηχηρή παρέμβαση του υπουργού Εξωτερικών, όπως εκείνη εναντίον του γίγαντα της ακροδεξιάς Κων. Μπογδάνου, υπονοείται ότι ο καιρός της μεταβατικότητας μπορεί να έλθει νωρίτερα του αναμενομένου.
Εν
προκειμένω, καίει και ζεματάει η ουσία ενός θέματος εξωτερικής πολιτικής, όπως
τα τεκταινόμενα με την κωλυσιεργία ως προς την κύρωση των πρωτοκόλλων της
Συμφωνίας των Πρεσπών, ιδιαίτερα υπό το φως των ραγδαίων εξελίξεων στην Βόρεια
Μακεδονία μετά την παραίτηση του Ζόραν Ζάεφ. Ποια ακριβώς ήταν η θέση του
υπουργού Εξωτερικών για την, επί δύο χρόνια, αδράνεια της ελληνικής πλευράς να
προωθήσει τα εκ της Συμφωνίας κεκτημένα, με την εδραίωση και εμβάθυνση της
φιλίας με την γειτονική χώρα;
Ο
Ν. Δένδιας επανέλαβε και χθες ότι: pacta sunt servanda (τα συμφωνημένα πρέπει
να τηρούνται). Άραγε στα προς τήρηση συμπεριλαμβάνεται και η μετατροπή του
θέματος των πρωτοκόλλων σε ένα πολιτικάντικο εσωκομματικό παίγνιο με τον Αντ.
Σαμαρά ή με οποιουσδήποτε βουλευτές βάζουν τα ψηφαλάκια πάνω από τον
διατυμπανιζόμενο πατριωτισμό;
Έτσι
φθάσαμε στην παράνοια των πανηγυρισμών για την παραίτηση Ζάεφ και τα
ευφυολογήματα περί “κατάρας των
Πρεσπών”, από εκείνους που, προφανώς, βιάζονται να επανέλθουν τα πράγματα στο
παρελθόν της αντιπαράθεσης και της έχθρας με την γειτονική μας χώρα, έστω και
αν μία τέτοια παλινδρόμηση συνδυασθεί με παράλληλες δυσμενείς εξελίξεις στα
Βαλκάνια. Αρκεί το εσωκομματικό πίνγκ-πόνγκ στην ΝΔ να μετατραπεί σε
πίνγκ-πόνγκ με το εθνικιστικό VMRO,
αδιάφορα αν το κενό που θα δημιουργηθεί στην Βόρεια Μακεδονία θα σπεύσει
να το καλύψει η Τουρκία σε όλα τα επίπεδα. Κανένα πρόβλημα, αφού φαίνεται να
πιστεύουν ότι προς βοήθειά μας θα σπεύσουν, σε κάθε περίπτωση, οι τρίτοι: οι
Γάλλοι, δηλαδή, και οι Αμερικάνοι στην Αλεξανδρούπολη….
Συμφωνεί
ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας με την πορεία των πραγμάτων; Και τί
έκανε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών βλέποντας αυτές τις εξελίξεις να
έρχονται και εντοπίζοντας τους κινδύνους που ελλοχεύουν; Εκτός κι αν ο
πολιτικαντισμός έχει διαποτίσει ως ιδεολογία την ελληνική Δεξιά και αρκεί να
φωνάζουμε στα λατινικά pacta sunt
servanda ώστε να μην καταλαβαίνει ο εδώ λαουτζίκος τί σημαίνει. Ως προς τα
υπόλοιπα, ας πάει και το παλιάμπελο….