Σε προειδοποίηση για έναν παγκόσμιο πόλεμο προχώρησε ο Ιταλός στρατηγός Μάρκο Μπερτολίνι, αναφερόμενος στον πόλεμο στην Ουκρανία, υποστηρίζοντας πως οι τόνοι έχουν ανέβει.
«Υπάρχουν
δύο όψεις: η μία της διαπραγμάτευσης και η άλλη του πολέμου, την οποία
επιλέγουν αυτοί που δεν επιθυμούν τη διαπραγμάτευση γιατί πιστεύουν ότι αυτός ο
πόλεμος πρέπει να τελειώσει με έναν νικητή και έναν ηττημένο», επισημαίνει ο
ιταλός στρατηγός Μάρκο Μπερτολίνι, σε δηλώσεις του στον ιταλικό τηλεοπτικό
σταθμό Rete 4, για τη συνέχεια του πολέμου στην Ουκρανία.
«Αυτή
η άνοδος των τόνων δεν κάνει τίποτα άλλο από το να διαβρώνει τον χώρο της
διαπραγμάτευσης» τονίζει, σύμφωνα με την ιστοσελίδα iltempo.it, ο ιταλός
στρατηγός, ο οποίος αναφέρει ακόμη ότι είναι κατανοητή η έντονη αντίδραση
μπροστά στα τόσο σοβαρά γεγονότα, ωστόσο «δεν θα πρέπει να παρασυρθούμε από τα
συναισθήματα αλλά να προχωρήσουμε ακολουθώντας μια στρατηγική».
Ο
ίδιος δεν έχει καμία αμφιβολία ότι η σύγκριση του Βλαντιμίρ Πούτιν με τον
Χίτλερ δεν έχει νόημα, και πράγματι επιδεινώνει σημαντικά την ήδη πολύπλοκη
κατάσταση στην Ουκρανία, όπου εδώ και εβδομάδες έχει εισβάλει η Ρωσία:
«Αν
ο Πούτιν είναι αρχηγός κράτους που πρέπει να δικαστεί, όπως συνέβη στη
Νυρεμβέργη, εφόσον αντιπροσωπεύει ξεκάθαρα το απόλυτο κακό με το οποίο δεν
μπορούμε να συνομιλήσουμε, τότε η πιθανότητα επίτευξης μιας συμφωνίας ειρήνης,
από την οποία και οι δύο κερδίζουν κάτι και χάνουν κάτι, δεν υπάρχει».
Δύο
λύσεις
Σύμφωνα
με τον στρατηγό, απομένουν έτσι δύο λύσεις: η πρώτη (και η χειρότερη) «είναι να
επέμβει το ΝΑΤΟ και άρα γενικός πόλεμος με αβέβαια αποτελέσματα, που θα μας
εμπλέξει όλους και θα προκαλέσει ανείπωτη ζημιά σε ολόκληρη την ήπειρο».
Η
δεύτερη «είναι ότι, αντιμέτωπος με την αδυναμία επίτευξης ειρήνης μέσω
διαπραγματεύσεων, ο Πούτιν θα προσπαθήσει να εγκατασταθεί στις περιοχές του
ουκρανικού εδάφους που έχει κατακτήσει ενώ από την άλλη πλευρά θα υπάρχει ένα
κράτος (Ουκρανία) που θα παραμείνει εχθρικό γιατί δεν θα έχει διαπραγματευτεί
μαζί του και θα εξακολουθήσει να ενισχύεται όπως τα τελευταία χρόνια με όλο και
περισσότερα όπλα, βοήθεια και ούτω καθεξής για να συνεχίσει αυτόν τον πόλεμο
εναντίον της Ρωσίας».
Και
τα δύο σενάρια μοιάζουν το ίδιο τραγικά και γι’ αυτό η λύση φαίνεται να είναι η
εξής: «Η προώθηση της ύφεσης και της διπλωματίας προκειμένου να καταλήξουμε σε
μια σύνθεση που θα επιτρέπει στους Ουκρανούς, πρώτα απ’ όλα, καθώς είναι θύματα
αυτής της κατάστασης, αλλά και στη Ρωσία, να έχουν μια ανθρώπινη μεταπολεμική
περίοδο».