Νικόλ Λειβαδάρη
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κοιτά προς τον βορρά και το Αγιο Ορος, ο Αλέξης Τσίπρας προς τα πάλαι ποτέ προοδευτικά προπύργια και τα δυτικά προάστια που βάφτηκαν γαλάζια και ο Νίκος Ανδρουλάκης προς την λακούβα του λεκανοπεδίου και της αστικής Θεσσαλονίκης.
Ή άλλως, ο πολιτικός σεισμός της 21ης Μαίου αναδιατάσσει για όλους τακτικές, κοινωνικές συμμαχίες και στόχους.
Για την ΝΔ ο πήχης μπαίνει στην άνετη αυτοδυναμία, ο ελάχιστος στόχος ασφαλείας που έχει οριστεί από την Πειραιώς είναι ένα ποσοστό περί το 39,5% (ώστε να αποτραπεί «ατύχημα» ακόμη και σε περίπτωση οκτακομματικής Βουλής) και η μεγάλη απειλή εντοπίζεται εκ δεξιών και από τον βορρά. Πρόκειται για τις ψήφους που πήραν ο Βελόπουλος και η ΝΙΚΗ στην βόρειο Ελλάδα κι εκεί θα στοχεύσει, σε πρώτο επίπεδο, η νέα εκστρατεία του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Οι πρώτες κυλιόμενες μετρήσεις που έχει πάρει στα χέρια της η ομάδα Λιβάνιου δεν δείχνουν ουσιαστικές μεταβολές για την ΝΔ, το μεγάλο κάδρο δείχνει στάσιμο με οριακή κάμψη του ΣΥΡΙΖΑ και εξίσου οριακή άνοδο του ΠΑΣΟΚ, δείχνει όμως και είσοδο της ΝΙΚΗΣ και της Πλεύσης Ελευθερίας στην Βουλή.
Τούτων δοθέντων, έχει ήδη ζητηθεί η μέγιστη κινητοποίηση από τους βουλευτές του κόμματος στην βόρεια Ελλάδα, στόχος είναι να ανέβουν οπωσδήποτε τα ποσοστά της ΝΔ στην Α’ Θεσσαλονίκης (όπου η ΝΙΚΗ έπιασε 5%) και σε νομούς όπως η Πέλλα, η Πιερία και το Κιλκίς, ενώ ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανεβαίνει την Κυριακή στο Αγιον Ορος και στην μονή Σίμωνος Πέτρα για να βάλει φρένο στις διαρροές της χριστιανο-πατριωτικής ψήφου και στους χορηγούς της.
Σε δεύτερο επίπεδο, ο σχεδιασμός της Πειραιώς προβλέπει πάση δυνάμει συγκράτηση των κεντρώων ψήφων που αποσπάστηκαν από το ΠΑΣΟΚ (απ’ ευθείας μετακινήσεις 13% προς την ΝΔ) και όσων ψηφοφόρων επέλεξαν ΝΔ, μάλλον χωρίς ενθουσιασμό, σχεδόν πάνω από την κάλπη (περίπου το 50% των αναποφάσιστων).
Εδώ, η γραμμή ορίζεται από χαμηλούς τόνους, από την επιμονή ότι η αυτοδυναμία δεν είναι δεδομένη και πως η νέα κάλπη είναι άδεια, αλλά και από τις επιθέσεις προς το ΠΑΣΟΚ – επιθέσεις που αποδίδουν στην Χαριλάου Τρικούπη κρυφό «φορομπηχτικό» πρόγραμμα αντίστοιχο με εκείνο που αποδόθηκε και στον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην άλλη, και πολύ δύσκολη, όχθη, ο πήχης για τον ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει κατ’ ελάχιστο στην συγκράτηση του ποσοστού της 21ης Μαίου και στο ιδανικό σενάριο σε μια άνοδο στο 23% με 24%. Τίποτα από τα δύο δεν θεωρείται ποσοστό επιτυχίας, ακόμη και μια μικρή ενίσχυση δυνάμεων όμως θεωρείται δίοδος μετεκλογικής πολιτικής ανάσας που θα αποτρέψει διαλυτικές εξελιξεις.
Σ’ αυτό το πλαίσιο μπαίνουν συγκεκριμένες στοχεύσεις σε ειδικές πληθυσμιακές ομάδες με πρώτες τις λαϊκές περιοχές που έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ στην Αττική και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Τον κεντρικό ρόλο στην επαναπροσέλκυση των εργατικών τάξεων θα έχει ο Διονύσης Τεμπονέρας και την δύσκολη αποστολή αναζήτησης σημείων επαφής με τους ελεύθερους επαγγελματίες (που ψήφισαν μαζικά ΝΔ και μόλις κατά 17% τον ΣΥΡΙΖΑ) αναλαμβάνει ο Αλέξης Χαρίτσης.
Οι πρώτες τηλε-κόντρες Τεμπονέρα με στελέχη της ΝΔ έφεραν ευφορία στα social media, στον πραγματικό εκλογικό στίβο όμως η μάχη ανάκαμψης δεν γίνεται με ανάλογο ενθουσιασμό από τον «όλο ΣΥΡΙΖΑ». Στα εσωκομματικά μετόπισθεν, πλην της βαριάς κατήφειας για την συντριβή της 21ης Μαίου, σοβεί η δυσφορία για τον πλήρη αποκλεισμό της «Ομπρέλας» από τη νέα προεκλογική μάχη.
Στο ΠΑΣΟΚ, λίγοι αντέχουν να κρύψουν τον διακαή πόθο για ανάδειξη σε δεύτερο κόμμα, ακόμη λιγότεροι όμως δίνουν σοβαρές πιθανότητες να επιτευχθεί αυτό έως τις 25 Ιουνίου. Ως ρεαλιστικός στόχος τοποθετείται ένα ποσοστό περί το 13% με 14% - ποσοστό, που διαμορφώνει παρακαταθήκες εν όψει και των, ειδικού βάρους πια, αυτοδιοικητικών εκλογών του Οκτωβρίου όπου το ΠΑΣΟΚ φιλοδοξεί «να υπάρχουν παντού πράσινες νησίδες στον χάρτη».
Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να επαναπατριστούν κάποιοι ψηφοφόροι από την ΝΔ και να κερδηθούν κάποιοι ακόμη από τον ΣΥΡΙΖΑ – εξ ου και η επικοινωνιακή τακτική προτάσσει την ανάγκη να αποτραπεί «η παντοδυναμία της ΝΔ» και να ενισχυθεί το ΠΑΣΟΚ ως δύναμη ασφαλούς και εποικοδομητικής αντιπολίτευσης. Το δε κύριο βάρος Χαριλάου Τρικούπη, και του ίδιου του Νίκου Ανδρουλάκη, θα πέσει στα μεγάλα αστικά κέντρα και ειδικά στην Αττική όπου σε πολλές περιοχές το ΠΑΣΟΚ στις 21 Μαίου ήταν τέταρτο κόμμα, πίσω και από το ΚΚΕ.