Τα πραγματικά της “στροφής” που παρατηρείται εσχάτως στη στάση της Τζόρτζια Μελόνι στο μεταναστευτικό, μετά και την νίκη της ακροδεξιάς στις ιταλικές εκλογές, επιχειρεί να αναδείξει το Politico.
Το
δημοσίευμα υπενθυμίζει πως η Ιταλίδα πρωθυπουργός, όσο διάστημα βρισκόταν στην
αντιπολίτευση υποστήριζε πως γίνονται προσπάθειες αντικατάστασης των γηγενών
Ιταλών με εθνικές μειονότητες και υποσχόταν να θέσει σε εφαρμογή ναυτικό
αποκλεισμό για να σταματήσει τους μετανάστες που διασχίζουν τη Μεσόγειο.
Σημειώνει
όμως πως από τη στιγμή που ανήλθε στην εξουσία η Μελόνι δείχνει να έχει αλλάξει
στάση, καθώς ετοιμάζεται να εισάγει νομοθεσία, που θα μπορούσε να οδηγήσει έως
και 1,5 εκατομμύριο νέους μετανάστες να εισέλθουν στη χώρα μέσω των νόμιμων
οδών.
Προφανώς,
η εν λόγω “στροφή” μόνο ανιδιοτελής δεν είναι.
Όπως
επισημαίνει το δημοσίευμα, η Μελόνι είναι πρωθυπουργός μιας χώρας που είναι
οικονομικά στάσιμη και βρίσκεται σε δημογραφική παρακμή. Την τελευταία
δεκαετία, η Ιταλία συρρικνώθηκε κατά περίπου 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους
(περισσότερους από τον πληθυσμό του Μιλάνου). Σε 39 από τις 107 επαρχίες της,
οι συνταξιούχοι είναι περισσότεροι από τους εργαζόμενους.
Είναι
αυτοί ακριβώς οι αριθμοί που ώθησαν τον υπουργό Οικονομίας της Ιταλίας
Τζιανκάρλο Τζορτζέτι να προειδοποιήσει στις αρχές του μήνα ότι καμία
μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος δεν θα “αντέξει μεσοπρόθεσμα και
μακροπρόθεσμα με τους αριθμούς γεννήσεων που έχουμε σήμερα στη χώρα”.
Διαβάστε
επίσης: Τζόρτζια Μελόνι / Τι περιλαμβάνει η ατζέντα της επίσκεψης της Ιταλίδας
πρωθυπουργού στην Αθήνα
Τι
προβλέπει το διάταγμα της Μελόνι
Κάπως
έτσι, το διάταγμα της Μελόνι για τη νόμιμη μετανάστευση εκτιμά ότι η Ιταλία
χρειάζεται 833.000 νέους μετανάστες τα επόμενα τρία χρόνια για να καλύψει το
κενό στο εργατικό δυναμικό της. Επιπλέον, “ανοίγει την πόρτα” σε 452.000
εργαζόμενους κατά την ίδια περίοδο για την κάλυψη εποχικών θέσεων εργασίας σε
τομείς όπως η γεωργία και ο τουρισμός, καθώς και μακροχρόνιων θέσεων όπως
υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, εργαζόμενοι στην πρωτοβάθμια φροντίδα και μηχανικοί.
Με
δεδομένους τους κανόνες της Ιταλίας για την οικογενειακή επανένωση, οι οποίοι
επιτρέπουν στους κατοίκους να φέρνουν συγγενείς, “είναι εύκολο να προβλέψουμε
ότι σε περίπου 10 χρόνια, αυτοί οι αριθμοί θα τριπλασιαστούν, φέρνοντας περίπου
1,5 εκατομμύριο μετανάστες”, τονίζει ο Maurizio Ambrosini, καθηγητής
κοινωνιολογίας και ειδικός σε θέματα μετανάστευσης στο πανεπιστήμιο του
Μιλάνου.
Η
κυβέρνηση Μελόνι, πρόσθεσε, “ωθήθηκε να εφαρμόσει μια πιο ρεαλιστική πολιτική”
από την επιχειρηματική τάξη που αποτελεί σημαντικό μέρος της υποστήριξής της.
Από
τη μεριά του, ο Nicola Procaccini, ευρωβουλευτής που πρόσκειται στη Μελόνι και
συμπρόεδρος της Ομάδας των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών, στην
οποία ανήκει το κόμμα Αδελφοί της Ιταλίας, αρνείται πως υπάρχει οποιαδήποτε
αλλαγή γραμμής, υποστηρίζοντας: “Κάνουμε στην κυβέρνηση αυτό που έχουμε
υποστηρίξει και στο παρελθόν. Δεν υπάρχει ένα έθνος που μπορεί να τα καταφέρει
χωρίς κάποια ποσοστά μετανάστευσης, αλλά πρέπει αυτή να είναι μικρή, βιώσιμη
και ελεγχόμενη”.
Στο
στόχαστρο οι ΜΚΟ που διασώζουν μετανάστες
Από
την άλλη, παρά το γεγονός πως η Μελόνι συνέχισε να ακολουθεί σκληρή γραμμή για
τις παράτυπες αφίξεις, δεν υπάρχουν πολλά σημάδια ότι αυτή είναι
αποτελεσματική. Ο αριθμός των ανθρώπων που φτάνουν με βάρκα μετά από διάπλου
της Μεσογείου έχει υπερδιπλασιαστεί φέτος, σε 106.000 μέχρι στιγμής φέτος, σε
σύγκριση με 53.000 την ίδια περίοδο πέρυσι, σύμφωνα με κυβερνητικά στοιχεία.
Οι
πολιτικές της Μελόνι δέχθηκαν σφοδρή κριτική τον Φεβρουάριο, όταν περίπου 100
μετανάστες πνίγηκαν, αφού η ακτοφυλακή απέτυχε να αναπτυχθεί για να βοηθήσει
μια βάρκα που ανατράπηκε στις ακτές της Καλαβρίας, κοντά στην πόλη Κούτρο.
Έκτοτε,
η κυβέρνησή της έχει βάλει στο στόχαστρο τις βάρκες διάσωσης που διαχειρίζονται
ΜΚΟ, κατηγορώντας τις ότι δίνουν κίνητρα στους μετανάστες να διακινδυνεύσουν
τον διάπλου. Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, η Ιταλία κατέσχεσε προσωρινά τρία πλοία
που είχαν μεταφέρει μετανάστες που είχαν διασωθεί στη θάλασσα.
Στην
άλλη πλευρά της Μεσογείου, η Μελόνι μαζί με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν σύναψαν ένα αμφιλεγόμενο σύμφωνο με την
Τυνησία, ανταλλάσσοντας τη χρηματοδότηση της βοήθειας με αυστηρότερες προσπάθειες
για να αποτρέψουν τους μετανάστες από το πέρασμα. Παρόλα αυτά, από την υπογραφή
του μνημονίου τον Ιούλιο, οι αφίξεις αυξήθηκαν κατά σχεδόν 40%.
Ο
Ιταλός υπουργός Εσωτερικών Ματέο Πιαντεντόζι τόνισε ότι, από την αρχή του
έτους, η Τυνησία έχει εμποδίσει την αναχώρηση περισσότερων από 40.000
μεταναστών. “Αυτά είναι ενθαρρυντικά, αλλά ακόμη δεν είναι επαρκή
αποτελέσματα”, πρόσθεσε.
“Τριγμοί”
στον κυβερνητικό συνασπισμό
Σε
κάθε περίπτωση, η “στροφή” της Μελόνι δεν πέρασε απαρατήρητη από τους συμμάχους
της στη Δεξιά, ιδίως στο ακροδεξιό κόμμα της Λέγκας που συμμετέχει στον
κυβερνητικό συνασπισμό.
“Πού
πήγε η πρωθυπουργός Μελόνι που μιλούσε για “ναυτικό αποκλεισμό”;” διερωτάται ο
Αττίλιο Λουτσία, μέλος της Λέγκας και αντιδήμαρχος της Λαμπεντούζα, του μικροσκοπικού
νησιού όπου φτάνουν οι περισσότεροι μετανάστες.
“Ήλπιζα….
ότι επιτέλους θα είχαμε μια δεξιά κυβέρνηση και η κατάσταση θα άλλαζε … αλλά η
δεξιά γίνεται χειρότερη από την αριστερά” καταλήγει.