Του Δημήτρη Πουλτουρτζίδη
Υπεύθυνος Οργανωτικού Ν. Ε.
ΠΑΣΟΚ Σερρών
Άλλος ένας τομέας που σαν
κράτος διολισθαίνουμε συνεχώς.
Και δυστυχώς αυτός είναι ίσως ο πιο σημαντικός. Η παιδεία είναι το μέλλον και όσο τα αποτελέσματα είναι σε αυτό το επίπεδο, δεν προδιαγράφεται λαμπρό…
Σύμφωνα με τα αποσπάσματα του
PISA (Διεθνές Πρόγραμμα Αξιολόγησης Μαθητών), στην Ελλάδα η πτώση των επιδόσεων
των μαθητών είναι μεγαλύτερη από τον μέσο των χωρών του ΟΟΣΑ.
Στις χώρες του ΟΟΣΑ, κατά
μέσο όρο το 13,7% των μαθητών τους επιτυγχάνουν επιδόσεις που τους κατατάσσουν
στα επίπεδα 5 ή 6, τα οποία αποτελούν τα υψηλότερα επίπεδα στις κλίμακες
εγγραμματισμού σε κάθε γνωστικό αντικείμενο. Αντίθετα, κατά μέσο όρο το 16,4%
των μαθητών στις χώρες του ΟΟΣΑ κατατάσσονται χαμηλότερα από το Επίπεδο 2.
Στην Ελλάδα, τα αντίστοιχα
ποσοστά για την Ελλάδα είναι 3,9% για τους μαθητές οι οποίοι επιτυγχάνουν
επιδόσεις που τους κατατάσσουν στα επίπεδα 5 ή 6 και 25, 7% για τους μαθητές οι
οποίοι κατατάσσονται χαμηλότερα από το Επίπεδο.
Τις πταίει;
Είναι τεμπέληδες οι
εκπαιδευτικοί;
Είναι τεμπέληδες οι μαθητές;
Είναι περιορισμένων
δυνατοτήτων οι μαθητές;
Φταίει ο κορονοϊός;
Φταίει ο κακός μας ο καιρός;
Φταίει ο ανάδρομος Ερμής;
Μήπως φταίει κι ο
Χατζηπετρής;
Μήπως απλά έτυχε;
Ρόδα είναι και γυρίζει;
Μάλλον όχι.
Τίποτα δεν έγινε τυχαία!
Εδώ και μια δεκαετία οι
σχολικές υποδομές αντί να βελτιώνονται, να εκσυγχρονίζονται, να ακολουθούν την
πρόοδο της εποχής, αντιθέτως, έχουν αφεθεί στην τύχη τους και στον ζήλο κάποιων
εκπαιδευτικών.
Των υπαλλήλων δηλαδή. Τα
κτίρια ρημάζουν. Εν έτει 2023 τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί κάνουν μάθημα σε
αίθουσες χωρίς θέρμανση, σε κτίρια επικίνδυνα χωρίς στατική επάρκεια, χωρίς
ελέγχους, με λιωμένα καλώδια, πολλές φορές χωρίς τουαλέτες. Πολλές αίθουσες
είναι κοντέινερ. Πολλά νηπιαγωγεία στεγάζονται σε διαμερίσματα, χωρίς αυλή. Σε
πολλές περιπτώσεις νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια συστεγάζονται.
Σχολεία κλείνουν ή συγχωνεύονται το ένα μετά το άλλο. Οι μαθητές και οι
εκπαιδευτικοί διανύουν χιλιόμετρα καθημερινά για δώσουν το παρών. Χωρίς φυσικά
να είναι πάντα αυτό δυνατόν…
Τα κενά στο διδακτικό
προσωπικό είτε δεν καλύπτονται ποτέ είτε καλύπτονται μεσούσης της σχολικής
περιόδου. Παρ’ όλου που χιλιάδες εκπαιδευτικοί είναι είτε αδιόριστοι είτε
όμηροι και περιφερόμενοι ανά την επικράτεια.
Επιμόρφωση; Καμία!
Έχεις προσλάβει έναν
εκπαιδευτικό πριν από 20-30 χρόνια και αυτός ο άνθρωπος καλείται από μόνος του
να είναι επαρκής σήμερα.
Το ελληνικό πανεπιστήμιο;
Διαχρονικά στοχοποιημένο από την Δεξιά. Υποχρηματοδότηση.
Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής,
κλείσιμο, μαρασμός, συγχώνευση, αφανισμός τμημάτων και ιδρυμάτων, ενώ τα
ιδιωτικά κέντρα σπουδών φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια χωρίς έλεγχο, χωρίς
προϋποθέσεις, χωρίς προδιαγραφές.
Οι αριθμοί μπορεί σήμερα να
είναι χειρότεροι από χθες, αλλά με αυτά τα δεδομένα είναι μάλλον καλύτεροι από
αύριο.