Τα είχαμε χύμα, τα βλέπουμε τώρα και τσουβαλάτα… Διάβασα σε «παρασκήνιο» της «Συντακτών» (4/12) και υπό τον… νοσταλγικό τίτλο «Στον γύψο», ότι ο αξιότιμος υπουργός της Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης, τα είπε «χύμα» (στον Open· το παιδί μίλησε δηλαδή) και μας «τσουβάλιασε» άπαντες, υποστηρίζων, μετά παρρησίας, πως «Μετά από τόσες δεκαετίες (ασυγχώρητου, αυτό δεν το είπε, το λέω εγώ, αλλά βγαίνει και από τα συμφραζόμενα που ακολουθούν) δικαιωματισμού ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε τη μεριά των θυμάτων, των φιλήσυχων πολιτών (δεν είπε των «νοικοκυραίων», σ’ αυτό τον πρόλαβε άλλος) που είναι η συντριπτική πλειοψηφία».
Δηλαδή, αν εννόησα καλώς (και
δε ανασκεύασε εν τω μεταξύ, ότι οι δηλώσεις του δεν απεδόθησαν ορθώς και άλλα
παρόμοια), ο σοφός νομικός υπουργός θεωρεί (δεν ξέρω αν διαθέτει και
στατιστικές προς πιστοποίηση) πως ο δικαιωματισμός (είναι και κάτι λέξεις,
αδελφάκι μου, καθάρσιο!) ανέβασε τον πήχη της εγκληματικότητας. Και ότι όσο
περισσότερα δικαιώματα έχουν οι παραβάτες είτε οι κρατούμενοι του ποινικού
δικαίου (οποία διάκρισις για το σωφρονιστικό μας σύστημα· νομίζω, δικής του
αρμοδιότητας και αυτό!), τόσο χειρότεροι γίνονται και τόσο απειλητικότεροι για
τους φιλήσυχους πολίτες· δεν ξέρω αν στο ποινικό δίκαιο υπάρχει η έννοια
«φιλήσυχος πολίτης» ή πώς ορίζει αυτή την έννοια, με βάση τη φιλοσοφία του
δικαίου, ο λόγιος υπουργός!
Για να μην αφήσει δε καμία
αμφιβολία περί της ειλικρίνειας των προθέσεων να αλλάξει τα φώτα (πάλι, αυτός ο
ένας ακόμα …) στους Ποινικούς Κώδικες, έκανε, λέει το «παρασκήνιο», «ρητή
αναφορά στο νομικό σύστημα του σεβασμού των δικαιωμάτων που επικράτησε μετά την
καταστρατήγησή τους από τη χούντα». Οπισθεν ολοταχώς! Τι τα ήθελε τα Νομικά
ήθελα να ’ξερα. Πού τα έμαθε (όσα έμαθε…). Τουλάχιστον ο προκάτοχός του, ο
Κώστας Τσιάρας (ό,τι χειρότερο έως τότε στη Δικαιοσύνη της μεταπολίτευσης),
γιατρός ήταν (πλησίον… «γύψου»), δεν ήταν… πρώην δικαιωματιστής!