Γρηγόρης Ζαρωτιάδης*
Tο ΑΠΘ εργαλειοποιείται για ακόμη μία φορά τα τελευταία χρόνια στο όνομα προσωπικών και μικροπολιτικών αντιπαραθέσεων.
Στις 24 Φεβρουαρίου 2023, σχεδόν πριν από έναν χρόνο,
προκηρύχθηκαν οι αρχαιρεσίες ανάδειξης των «εσωτερικών» μελών του Συμβουλίου
Διοίκησης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σύμφωνα με έναν κάκιστο
νομοτεχνικά και απαράδεκτο πολιτικά νόμο.
Κατόπιν δύο εκλογών τον περασμένο Μάιο και Σεπτέμβριο-
και ακολούθως της σχετικής ψηφοφορίας στη Σύγκλητο, στις 24 Νοεμβρίου 2023 ο
τότε πρύτανης του ΑΠΘ κ. Κωβαίος εξέδωσε τη διαπιστωτική πράξη για τη
συγκρότηση του 11μελούς Συμβουλίου Διοίκησης, των πέντε «εξωτερικών» μελών
συμπεριλαμβανομένων. Ακολούθως, ως τελευταία διοικητική του πράξη καθώς εξέπνεε
η θητεία του πρυτανικού συμβουλίου στο σύνολό του και το υπουργείο αρνήθηκε την
παράτασή της, απηύθυνε στις 29 Νοεμβρίου πρόσκληση υποψηφιοτήτων για το αξίωμα
του πρύτανη.
Κι ενώ βάσει του περί ου ο λόγος νόμου η εκλογή του νέου
πρύτανη έπρεπε να έχει ήδη ολοκληρωθεί, δεν έχουν καν προγραμματιστεί οι
απαιτούμενες ακροάσεις των υποψηφίων από το Συμβούλιο και τη Σύγκλητο. Χρέη
πρύτανη και αντιπρυτάνεων τελεί ο κ. Αποστολίδης ως το αρχαιότερο μέλος του
Συμβουλίου, τρεις Σχολές του ΑΠΘ -Κοινωνικών και Οικονομικών Επιστημών,
Παιδαγωγική και Γεωπονοδασολογική- παραμένουν σε ένα περίεργο καθεστώς
ανύπαρκτης ή αμφισβητούμενης διοίκησης, το ίδιο ισχύει για το Τμήμα Ιατρικής,
ενώ ο Ειδικός Λογαριασμός Κονδυλίων Ερευνας ουσιαστικά δεν λειτουργεί, καθώς
έχει λήξει η θητεία και της Επιτροπής Ερευνών.
Γιατί όλα αυτά; Ο κ. Αποστολίδης, ενώ τελεί χρέη Πρύτανη
ακριβώς ως μέλος του Συμβουλίου Διοίκησης, για τον ίδιο λόγο δεν μπορεί να
διεκπεραιώσει τις εκλογές ανάδειξης του νέου πρύτανη! Αντιπρυτάνεις δεν
υπάρχουν και να το πρώτο νομικό κενό. Από την άλλη, παρά το περιεχόμενο της
σχετικής εγκυκλίου του γ.γ. Ανώτατης Εκπαίδευσης κ. Ζώρα, ανάλογη αποσαφήνιση
χρήζει ως προς το πότε χάνουν την ιδιότητά τους οι κοσμήτορες και πρόεδροι που
έχουν επίσης εκλεγεί στο Συμβούλιο.
Για αυτά τα διαδικαστικά μεν αλλά καίρια ζητήματα τον
Νοέμβριο και στις 11 Δεκεμβρίου το ΑΠΘ έχει ζητήσει εγγράφως διευκρινίσεις από
την πολιτική ηγεσία, χωρίς όμως να υπάρξει κάποια απάντηση. Τουναντίον πηγές
από το υπουργείο Παιδείας ισχυρίζονται πως θα δοθούν λύσεις με τροπολογίες-μπαλώματα
σε έναν νόμο ο οποίος όμως -αποδεδειγμένα πια- δεν παίρνει βελτίωση, παρά μόνο
συνολική αλλαγή στη φιλοσοφία και στο περιεχόμενό του.
Καθώς αυτό το καθεστώς παρατείνεται, τόσο η Σύγκλητος όσο
και το Συμβούλιο Διοίκησης αδυνατούν να λειτουργήσουν, Σχολές και Τμήματα
παραμένουν ουσιαστικά αδιοίκητα, συμβάσεις νέων ερευνητών-τριών ανυπόγραφες,
προθεσμίες ερευνητικών προγραμμάτων περνούν ανεκμετάλλευτες, ακαδημαϊκά,
διοικητικά ζητήματα και θέματα διαχείρισης των κτιριακών και λοιπών
εγκαταστάσεων καθυστερούν επικίνδυνα. Το μεγαλύτερο Πανεπιστήμιο της χώρας
παραμένει ουσιαστικά χωρίς διοίκηση, σε ένα ιδιόμορφο καθεστώς ομηρίας λόγω
ενός κακού νόμου και τουλάχιστον μιας αναποτελεσματικής διαχείρισης του
αρμόδιου υπουργείου.
Στην πραγματικότητα το ΑΠΘ εργαλειοποιείται για ακόμη μία
φορά τα τελευταία χρόνια στο όνομα προσωπικών και μικροπολιτικών
αντιπαραθέσεων, διακινδυνεύοντας το μέλλον του, την απρόσκοπτη παροχή των
εκπαιδευτικών και των ερευνητικών υπηρεσιών του, την ίδια την ασφάλεια
φοιτητών-τριών, εργαζομένων και καθηγητών-τριών.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω ποιοι οι λόγοι και οι
σκοπιμότητες αυτής της καθυστέρησης. Ούτε και με αφορούν. Ως εκλεγμένο μέλος
του Συμβουλίου Διοίκησης του ιδρύματος αισθάνομαι όμως την υποχρέωση να
διατυπώσω δημόσια την ανησυχία μου για αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση. Την ίδια
στιγμή οφείλω να απαιτήσω από όλους να ανταποκριθούν στις δικές τους
υποχρεώσεις. Κυρίες, κύριοι, δώστε διέξοδο τώρα! Εν τέλει υπάρχουν πολιτικές
και ποινικές ευθύνες.
*Καθηγητής Τμ. Οικονομικών Επιστημών ΑΠΘ, μέλος
Συμβουλίου Διοίκησης ΑΠΘ