Φυσικά και διέρρευσε αμέσως στα ΜΜΕ η κλήση της δολοφονημένης γυναίκας στην Άμεση Δράση. Η ίδια η εκπρόσωπος της Αστυνομίας έσπευσε να είναι στο τηλεπαράθυρο τη στιγμή που θα έπαιζε live το "αποκλειστικό ρεπορτάζ".
Αντί η Αστυνομία να επιδείξει τον ελάχιστο επαγγελματισμό
που απαιτεί η προστασία του υλικού της δικογραφίας, συμμετέχει ενεργά στον
σχολιασμό του ηχητικού που διέρρευσε -έτσι για να μην έχουμε απορίες για το
ποιος το διέρρευσε.
Έτσι ακριβώς χτίζεται το αφήγημα της "ατομικής
ευθύνης", έτσι χτίστηκε και στα Τέμπη. Τότε ήταν ο σταθμάρχης, τώρα ο
τηλεφωνητής της Άμεσης Δράσης. Όσο πιο ωμά καταναλώνει το τηλεοπτικό κοινό το
υλικό, τόσο πιο πολύ ο θυμός κατευθύνεται στα πρόσωπα. Μα πώς είναι δυνατόν να
λέει ο άλλος "έγινε τράκα"; Πώς είναι δυνατόν να λέει ο άλλος
"το περιπολικό δεν είναι ταξί";
Μόνο που το πραγματικό ερώτημα δεν είναι αυτό. Το
πραγματικό ερώτημα είναι το γιατί βρέθηκαν αυτοί οι άνθρωποι σε θέσεις ευθύνης
και μάλιστα με όρους μονιμότητας. Ποιος τους προσέλαβε, ποιος τους αξιολόγησε,
ποιος τους διοικεί, ποιος τους ανέχεται.
Αλλά αν ενεργοποιηθεί το θυμικό για το "το
περιπολικό δεν είναι ταξί", οι περισσότεροι μετά θα πουν "και τι να
κάνει μωρέ η κάθε κυβέρνηση όταν ο άλλος είναι τόσο άχρηστος". Μέχρι την
επόμενη τράκα, την επόμενη γυναικοκτονία, το επόμενο "αποκλειστικό του
Μega".
Από Makis Mylonas