Ορέστης Μεταξάς
Το πόρισμα του Αρείου Πάγου για τις υποκλοπές, μπορεί τυπικά να έκλεισε το θέμα, όμως στην ουσία το ξανάφερε στην επικαιρότητα.
Και επιβεβαίωσε ότι υπάρχει ένα σύστημα εξουσίας το οποίο έχει τη δύναμη να καλύπτει και να συγκαλύπτει όλο αυτά τα δυσώδη λύματα πουπαρήγαγε η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Αυτό που εξαρχής ήταν παράδοξο στην υπόθεση των υποκλοπών ήταν η στάση όλων των παρακολουθούμενων. Πολιτικών, στρατιωτικών, επιχειρηματιών. Δεν βρέθηκε ούτε ένας να τα βροντήξει κάτω και να προτάξει την προσωπική του αξιοπρέπεια. Δεν βρέθηκε ούτε ένας να σηκώσει το κεφάλι του ψηλά και να μη συμπεριφέρεται σα δαρμένο σκυλί.
Τι είναι αυτό που έκανε στρατηγούς να στέκονται κλαρίνο μπροστά στο λογισμικό παρακολούθησης Predator και στις «νόμιμες» επισυνδέσεις-παρακολουθήσεις της ΕΥΠ; Τι είναι αυτό που έκανε τον λαλίστατο-φασαριόζο Άδωνη Γεωργιάδη, τον χρυσό Ολυμπιονίκη του Predator, με έντεκα προσπάθειες παγίδευσης του κινητού του, όχι μόνον να σωπαίνει, αλλά και να δηλώνει ότι δεν υπήρξε σκάνδαλο υποκλοπών; Τι είναι αυτό που κάνει τον αξιοπρεπή (;) Κωστή Χατζηδάκη να ψελλίζει αντί να εκρήγνυται και να παραμένει κανονικά υπουργός σα να μην συνέβη τίποτα; Τι είναι αυτό που κάνει επιχειρηματίες του τύπου, ή μεγαλόσχημους δημοσιογράφους που παρακολουθούνταν να σωπαίνουν και να εξακολουθούν να στηρίζουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη;
Όλα αυτά είναι ερωτήματα που σε επίπεδο καθημερινότητας η πλειοψηφία των μέσων ανθρώπων θα τα αντιμετωπίζει διαφορετικά.
Προτάσσοντας την αξιοπρέπεια και υπερασπιζόμενη την τιμή και την υπόληψη της. Όχι όμως οι υπουργοί και οι στρατηγοί.
Και εύλογα έρχεται το ερώτημα γιατί συμπεριφέρονται έτσι ως ασπόνδυλα; Και αυτόματα έρχεται και η απάντηση. Γιατί από κάπου τους κρατούν. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Προφανώς οι συνομιλίες τους οι οποίες υποκλάπηκαν παράνομα από το Predator ή «νόμιμα» μέσω ΕΥΠ έβγαλαν λαβράκια. Και αυτό αντικατοπτρίζεται στην άνευ ορίων υποταγή τους.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατάφερε να θάψει μέσα στην κοινωνία το ζήτημα των υποκλοπών. Επέβαλε συσκότιση με το θάψιμο τους στα
κυρίαρχα ΜΜΕ. Διακίνησε την βολική γι’αυτήν εξήγηση, ότι όλοι τα ίδια κάνουν, όλοι το ίδιο είναι. Άσχετα αν η ΕΥΠ με τον νόμο 4622/2019 της κυβέρνησης Μητσοτάκη, υπάχθηκε στο γραφείο του πρωθυπουργού. Κάτι που δεν συνέβαινε στις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Η σημερινή κυβέρνηση είναι μια κυβέρνηση ύποπτων εσωτερικών ισορροπιών. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση για αυτήν τη συνομωσία της
σιωπής.
Και εύλογα προκύπτει το ερώτημα. Πως μπορεί να παραμένει κάποιος υπουργός όταν είναι ευάλωτος σε εκβιασμούς; Τι εχέγγυα υπάρχουν ότι θα εξασκεί τα καθήκοντα του ταγμένος στην υπηρεσία των πολιτών που τον ψηφίζουν και όχι των εκβιαστών που τον κρατούν στο χέρι;
Ο Μητσοτάκης διακινεί το προφίλ του εκσυγχρονιστή και του μοντέρνου πολιτικού της εποχής μας. Στην πραγματικότητα είχε στήσει ένα δίκτυο παρακολουθήσεων που κυρίως στόχευε στον δικό του χώρο και στην δικιά του παράταξη.
Ο άρχοντας των υποκλοπών Μητσοτάκης μπορεί θεσμικά να ξεφεύγει, όμως στην ουσία είναι υπόλογος για το μεγαλύτερο σκάνδαλο υποκλοπών που συνέβη ποτέ στην Ελλάδα. Και αν ήταν πρωθυπουργός σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ε.Ε, που οι θεσμοί δεν έχουν ξεφτιλιστεί, εδώ και δύο χρόνια θα είχε παραιτηθεί.
Όπως έγινε στην Αυστρία με το μεγάλο πολιτικό αστέρι τους τον καγκελάριο Σεμπάστιαν Κούρτς που εξωθήθηκε σε παραίτηση. Και καταδικάστηκε, σε οκτώ μήνες φυλάκιση με αναστολή, με κατηγορίες διαφθοράς.
Κατηγορίες πολύ πιο ήπιες από το δικό μας σκάνδαλο των υποκλοπών.
Ο Μητσοτάκης δεν πρόκειται να παραιτηθεί, ούτε φυσικά να περάσει από δίκη. Με το πόρισμα του Αρείου Πάγου δεν υπάρχει σκάνδαλο
υποκλοπών. Όλοι αποδόθηκαν πάλλευκοι στην κοινωνία.
Ο Μητσοτάκης δεν είναι Κουρτς. Η Ελλάδα δεν είναι Αυστρία. Εδώ η διαφθορά εξαγνίζεται και εξαφανίζεται.
«Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε – γέλασε».*
*Διονύσης Σαββόπουλος