Δυστυχώς πέρασαν 34 χρόνια από το 1990 και η συμπεριφορά κάποιων ανώτατων στρατιωτικών παραμένει ίδια νομίζοντας ότι η περιουσία του δημοσίου είναι τσιφλίκι τους.
Συγκεκριμένα το Δημοτικό σχολείο στην Ανω Βυρώνεια η για
πολλούς στρατόπεδο Ιλαρχου Καλλέργη -έδρα συντάγματος, παραχωρήθηκε στο στρατό
για τις λειτουργικές του ανάγκες. Μέχρι το 1982 χρησιμοποιήθηκε ως διοικητήριο
και την συντήρηση του είχε το 19ο Σύνταγμα Πεζικού. Το κτίριο αυτό ήταν από τα
καλύτερα νεοκλασικά διατηρητέα έως τότε. Το 1990 ο τότε διοικητής του 19ου
Συντάγματος χρησιμοποίησε ξυλεία και κεραμίδια του σχολείου για στέγαστρα των
αυτοκινήτων των Αξιωματικών στον ξενώνα οπότε άρχισε η κατακόρυφη φθορά του
κτιρίου με απόλυτη ευθύνη του Στρατού. Ο τότε Πολιτιστικός Σύλλογος Βυρώνειας
αντέδρασε έντονα στις ενέργειες αυτές. Η εφημερίδα ΒΥΡΩΝΙΚΟΙ ΠΑΛΜΟΙ στο
αρ.φυλ.13 τον Φεβρουάριο του 1990 δημοσίευσε όλες τις επιστολές που ανταλλάχθηκαν με το στρατό
προκειμένου να σταματήσει ή καταστροφή του σχολείου εξ αιτίας κάποιων
ανιστόρητων και ανεγκέφαλων στρατιωτικών και τα κατάφερε. Δημοσιεύω παρα κάτω
φωτογραφικά το φύλλο των ΒΥΡΩΝΙΚΩΝ ΠΑΛΜΩΝ
και τις επιστολές.
Γιατί τα αναφέρω τώρα θα μου πείτε όλα αυτά. Γιατί και
σήμερα εν αγνοία του δημάρχου του προέδρου και των κατοίκων του χωριού
καταστρέφουν την μοναδική γέφυρα Bailley στην περιοχή για σιδηρικά αντί να την
αναδείξουν σαν ιστορικό μνημείο - κατασκευή, σαν μηχανικό εκπαιδευτικό κομμάτι
και σαν χώρο επίσκεψης και προβολής όπως συμβαίνει σε όλες τις προηγμένες
χώρες.