Παύλος Νεράντζης
Οκτακόσια δισ. ευρώ χρειάζεται μεταξύ άλλων η Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με την έκθεση Ντράγκι, για την οικονομική της ανάκαμψη ώστε να ανταπεξέλθει στον αθέμιτο ανταγωνισμό των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας. Και σχεδόν όλοι οι αναλυτές, οικονομολόγοι και λοιποί επαϊοντες, έσπευσαν να δηλώσουν ότι είναι αδύνατον να βρεθούν αυτά τα κεφάλαια, διότι οι οικονομίες ακόμη και των ισχυρότερων κρατών-μελών παρουσιάζουν ελλείμματα.
Πέραν τούτου, η έκθεση Ντράγκι δεν προτείνει βιώσιμες λύσεις για την καταπολέμηση της φτώχειας και της ανεργίας, εστιάζοντας κυρίως στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ισχυρών.
Η Oxfam, λοιπόν, μια από τις μεγαλύτερες και πλέον αξιόπιστες διεθνώς ΜΚΟ, στη φετινή της έκθεση, που δόθηκε στη δημοσιότητα πριν από δέκα μέρες, αλλά ελάχιστα ΜΜΕ την πρόβαλαν -και εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς τον λόγο της αποσιώπησης- στηριζόμενη σε στοιχεία της Eurostat και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, επιβεβαιώνει ότι στην Ευρώπη οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, τα μεσαία στρώματα φτωχοποιούνται και οι φτωχοί είναι καταδικασμένοι.
Η Oxfam, παράλληλα, δίνει μια καλή λύση για το πώς η ΕΕ μπορεί να συγκεντρώσει τμήμα των κεφαλαίων για να «ορθοποδήσει» οικονομικά: να φορολογήσει τους πλούσιους, που έχουν πολλαπλασιάσει τα κέρδη τους.
Τι αναφέρει μεταξύ άλλων η έκθεση της Oxfam
Την ώρα που ο μέσος ευρωπαίος πολίτης πλήττεται από την ακρίβεια και ο μισθός, η σύνταξή του εξανεμίζεται πριν τελειώσει ο μήνας, 3.650 Ευρωπαίοι έχουν αυξήσει τον πλούτο τους χωρίς να πληρώνουν φόρους όπως οι υπόλοιποι κοινοί θνητοί.
Και οι πέντε πλουσιότεροι δισεκατομμυριούχοι σχεδόν διπλασίασαν τις περιουσίες τους από το 2020, από 244 δισ. ευρώ σε 429 δισ. ευρώ.
Ποιοι είναι αυτοί;
Εφοπλιστές, μιντιάρχες, έμποροι όπλων (αμυντικών βιομηχανιών τις λένε), μεγαλομέτοχοι πολυεθνικών, που δραστηριοποιούνται στους τομείς της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, των τροφίμων, ιδιοκτήτες funds, κλπ., κλπ.
Άνθρωποι με ονοματεπώνυμο, πολλοί άγνωστοι στο ευρύ κοινό, αλλά και άλλοι, που γεμίζουν πικάντικες ιστοσελίδες και προσκαλούνται σε εκπομπές showbiz, που επισκέπτονται δημοφιλή θέρετρα της Μεσογείου, που αγοράζουν ποδοσφαιρικές ομάδες, που είναι δημοφιλείς…
Κοντολογίς, το φορολογικό σύστημα σε κάθε χώρα ευνοεί τους λίγους και οι ηγέτες των κρατών-μελών, από τους συντηρητικούς (όπως στην Ελλάδα) μέχρι τους φιλελεύθερους και τους σοσιαλδημοκράτες (όπως στη Γερμανία), που θα μπορούσαν (;) να αλλάξουν τα πράγματα, δεν είναι μόνον απλοί θεατές, αλλά είναι αυτοί που θεσπίζουν μέτρα, που «στρώνουν το χαλί» για τους ολίγους.
Τα στοιχεία το επιβεβαιώνουν. Από το 2000 έως το 2023, ο συντελεστής φορολόγησης των υψηλών εισοδημάτων μειώθηκε από το 44,8% στο 37,6%, ενώ από το 2010 έως το 2022 ο συντελεστής φορολόγησης των εργαζομένων αυξήθηκε από το 33,3% στο 34,8%.
Έτσι οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνονται.
Η Κιάρα Πουτατούρο, ειδήμονας σε θέματα φορολογικών συστημάτων της Oxfam σημειώνει: «Μας λένε ξανά και ξανά ότι δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα για να βελτιώσουμε τη ζωή των απλών ανθρώπων, ή να καταπολεμήσουμε την κλιματική κρίση. Ωστόσο, τα γεγονότα λένε μια διαφορετική ιστορία. Οι υπερπλούσιοι συσσωρεύουν περισσότερα από όσα μπορούν να ξοδέψουν, ενώ φοροδιαφεύγουν, και οι υπόλοιποι από εμάς επωμίζονται το μεγαλύτερο μέρος της φορολογικής επιβάρυνσης, ενώ προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα. Ένας ευρωπαϊκός φόρος πλούτου δεν είναι μόνο επείγων. Είναι και δίκαιος».
Σύμφωνα με την Oxfam, εάν οι πολυεκατομμυριούχοι φορολογούνταν μόλις με το 5%, στα ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα εισέρρεαν 286,5 δισ. ευρώ.
Να, συνεπώς, πώς μπορούν να βρεθούν τα κεφάλαια για μια ανταγωνιστική ευρωπαϊκή οικονομία.
Κατά το κοινώς λεγόμενο, λεφτά υπάρχουν, αλλά πού πηγαίνουν…
Και ο μέσος ευρωπαίος πολίτης, που πλήττεται, αντί να σκεφτεί ποιος πραγματικά ευθύνεται για αυτήν την κατάσταση, τού φταίνε οι πρόσφυγες, οι μετανάστες και στρέφεται στην ακροδεξιά. Μόλις 300 χιλιάδες υπέγραψαν την έκκληση της Oxfam προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να φορολογηθούν οι ευρωπαίοι κροίσοι.
Ο Παύλος Νεράντζης είναι δημοσιογράφος και παραγωγός ντοκιμαντέρ, διδάκτωρ του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ και συγγραφέας του βιβλίου «Η Αλήθεια βομβαρδίζεται. Τα ΜΜΕ και ο Πόλεμος με το βλέμμα ενός πολεμικού ανταποκριτή. Από τον 19ο έως τον 21ο αιώνα», εκδ. Παπαζήση.