Γεννήθηκε το 1870 στο χωριό Ευκάρυο των 40 εκκλησιών της Ανατολικής Θράκης όπου έλαβε και την εγκύκλια μόρφωσή του. Όταν τελείωσε το γυμνάσιο στην Κωνσταντινούπολη γράφτηκε στην Θεολογική σχολή της Χάλκης από την οποία αποφοίτησε το 1903. Το ίδιο έτος χειροτονήθηκε Διάκονος από τον διευθυντή της σχολής και μετέπειτα Μητροπολίτη Σερρών Απόστολο Χριστοδούλου. Διετέλεσε αρχιδιάκονος στην Μητρόπολη Διδυμοτείχου και επιθεωρητής σχολείων στην Επαρχία της Πρέβεζας. Το 1906 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και τοποθετήθηκε στην Μητρόπολη Γιαννιτσών, όπου και ανέπτυξε πλούσια εθνική δράση κατά την διάρκεια της κορύφωσης του Μακεδονικού Αγώνα στην περιοχή αυτή. Για την δράση του αυτή καταδικάστηκε από τους Τούρκους σε οκτάμηνη φυλάκιση. Το 1913 με την φροντίδα του Οικουμενικού Πατριάρχου Ιωακείμ του Γ΄ σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Γενεύης και τον Ιανουάριο του 1919 ανέλαβε την διεύθυνση του Ορφανοτροφείου της Ιεράς Μονής του Σωτήρος Χριστού στην νήσο Πρώτη στα Πριγγηπόννησα. Γνώριζε τέσσερις ξένες γλώσσες Αγγλικά, Γαλλικά, Τούρκικα, και Βουλγάρικα. Το 1922 με την επιστροφή του στην Ελλάδα έγινε πρωτοσύγκελος στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης και στις 4 Απριλίου εκλέχτηκε βοηθός Επίσκοπος του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Γενναδίου με τον τίτλο του «Επισκόπου Απαμείας». Η δράση του την περίοδο αυτή για την περίθαλψη και ανακούφιση των συμπατριωτών του προσφύγων υπήρξε συγκινητική. Στις 18 Δεκεμβρίου 1930 εκλέχτηκε Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου. Τον Μάιο του 1941 διώχθηκε από τους Βουλγάρους κατακτητές και κατέφυγε στην Θεσσαλονίκη όπου παρέμεινε καθ΄ όλη την διάρκεια της Βουλγαρικής κατοχής. Ήταν λάβρος απέναντι τριών ή τεσσάρων γυναικών του Σιδηροκάστρου που υποδέχθηκαν τους Βουλγάρους το 1941 με ανθοδέσμη και έψαλαν το Πάσχα στα Βουλγάρικα το Χριστός Ανέστη. Μεγάλη υπήρξε η φιλανθρωπική του δράση η οποία δεν περιορίστηκε μόνο στο Σιδηρόκαστρο. Πάνω από 2 εκατομμύρια δραχμές ποσό πολύ σημαντικό για την εποχή εκείνη, διέθεσε από τον ΠΡΩΣΟΠΙΚΟ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟ για κοινωφελείς σκοπούς της έδρας του. Προικοδότησε άπορες κοπέλες του Σιδηροκάστρου, σπούδασε άπορους φοιτητές, παρείχε καθημερινό γεύμα σε ανήμπορους γέρους και πρωτοστάτησε στην ανέγερση του Οικοτροφείου αρρένων από το Εθνικό Ίδρυμα για το οποίο ο ίδιος διέθεσε το σημαντικό για την εποχή ποσό των 300000 δραχμών. Για την ανέγερση του τοου Α΄Δημοτικού Σχολείου διέθεσε επίσης το ποσό των 300000 δραχμών και συνέβαλε στην αρτιότερη λειτουργία των μαθητικών κατασκηνώσεων στα Ζεστά Νερά. Με προσωπική του φροντίδα επεκτάθηκε ο Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου- Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου και κτίσθηκε η Χριστιανική Εστία. Σε ιδρύματα του Σιδηροκάστρου διέθεσε σημαντικά ποσά με πιο χαρακτηριστική χειρονομία την διάθεση στο Γηροκομείο Σερρών για πλήρη εκμετάλλευσημια ιδιόκτητης οικοδομής του στην Θεσσαλονίκη. Η πολιτεία αναγνωρίζοντας το πλούσιό του Εκκλησιαστικό, Εθνικό κα;ι φιλανθρωπικό του έργο τον τίμησε 11 φορές με ανώτερα και ανώτατα μετάλλια και παράσημα του Κράτους. Εποίμανε το ποίμνιο της Επαρχείας Σιντικής επι 37 ολόκληρα χρόνια και μέχρι τα βαθειά του γεράματα και αποσύρθηκε από την ενεργό Δράση μετά την δημοσίευση του νόμου περί «Ορίου ηλικίας των Μητοπολιτών. Έκτοτε εγκαταστάθηκε στο αρχοντικό του γιατρού Χαριζάνου μέχρι την αποδημία του τον Ιούλιο του 1967 σε ηλικία 95 ετών. Από το βιβλίο «ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ Η ΑΙΩΝΙΑ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ του Νικολάου Παν. Σκαρλάτου Γεώργιος Τσαταλτζινός
ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ ΖΕΣΤΩΝ ΝΕΡΩΝ
Εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στον χωρο των κατασκηνώσεων
των Ζεστών Νερών με τον μακαριστό Μητροπολίτη Βασίλειο Μαγκριώτη ο οποίος
συνέβαλε στην αρτιότερη λειτουργία των
κατασκηνώσεων Στην φωτο δεξια στο βάθος φαίνεται η 2η κοινότητα ενώ μπροστά
τμήμα της τραπεζαρίας
Tags
Ταξίδι στο χρόνο