Μια ακόμα θλιβερή πρωτιά κατέκτησε η Ελλάδα, αυτή τη φορά αναφορικά με την υποκειμενική φτώχεια.
Σύμφωνα λοιπόν με στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα
καταλαμβάνει την πρώτη θέση με ποσοστό 67% (2 στους 3 δηλαδή), σχεδόν διπλάσιο
μάλιστα από αυτό της Βουλγαρίας (33,2%), η οποία βρίσκεται στην δεύτερη θέση
στη λίστα με τις χώρες που παρατηρούνται τα υψηλότερα ποσοστά υποκειμενικής
φτώχειας.
Συνολικά, 26 χώρες της ΕΕ ανέφεραν υψηλότερα ποσοστά
μεταξύ των ατόμων με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο που θεωρούνταν υποκειμενικά
φτωχοί, σε σύγκριση με τα άτομα με μεσαίο και υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Εξαίρεση
αποτέλεσε η Φινλανδία με ελαφρώς υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των ατόμων με μεσαίο
μορφωτικό επίπεδο (8,6%).
Μεταξύ των χωρών της ΕΕ, με 81,8%, η Ελλάδα είχε το
υψηλότερο ποσοστό ατόμων με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο που θεωρούνταν
υποκειμενικά φτωχοί. Ακολουθούσε η Βουλγαρία (60,5%) και η Σλοβακία (58,4%). Τα
χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στη Φινλανδία (7,9%), τις Κάτω Χώρες (11,7%)
και το Λουξεμβούργο (12,3%).
Αξίζει να σημειωθεί πως σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το
ποσοστό των γυναικών που θεωρούνται υποκειμενικά φτωχές είναι ελαφρά υψηλότερο
από το ποσοστό των αντρών (24,7%, έναντι 23,5%).
Όσον αφορά την ηλικία, η υποκειμενική φτώχεια στην ΕΕ το
2023 ήταν γενικά υψηλότερη μεταξύ των παιδιών (άτομα ηλικίας κάτω των 18 ετών)
και χαμηλότερη μεταξύ των ενηλίκων σε ηλικία εργασίας (18 έως 64 ετών). Ωστόσο,
στην Εσθονία, τη Λιθουανία, τη Σλοβενία, την Πολωνία, τη Λετονία, τη Ρουμανία,
την Κροατία, τη Βουλγαρία και την Ελλάδα, η υποκειμενική φτώχεια ήταν υψηλότερη
μεταξύ του ηλικιωμένου πληθυσμού (άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω).
Μόνο στο Λουξεμβούργο (6,8%) και στις Κάτω Χώρες (8,2%)
αναφέρθηκαν τα υψηλότερα ποσοστά υποκειμενικής φτώχειας μεταξύ των ενηλίκων σε
ηλικία εργασίας.
Eurostat: Πώς ορίζεται η υποκειμενική φτώχεια
Η υποκειμενική φτώχεια είναι ένας πρόσφατα αναπτυγμένος
τομέας με την ιδέα να συμπληρώσει τους γνωστούς και παραδοσιακούς δείκτες
φτώχειας, όπως ο κίνδυνος φτώχειας, η υλική και κοινωνική αποστέρηση κλπ.
Ο στόχος είναι να αξιολογηθεί η αντίληψη των ερωτηθέντων
για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το νοικοκυριό στο να τα βγάλει πέρα.
Η αξιολόγηση λαμβάνει υπόψη την κατάσταση της υλικής
ευημερίας των νοικοκυριών, συμπεριλαμβανομένου του εισοδήματος, των δαπανών,
του χρέους και του πλούτου.
Όπως αναφέρει η Eurostat, υπάρχουν έξι κατηγορίες
απαντήσεων: Με μεγάλη δυσκολία, Με δυσκολία, Με κάποια δυσκολία, Αρκετά εύκολα,
Εύκολα, Πολύ εύκολα.
Η υποκειμενική φτώχεια ορίζεται με βάση το συνδυασμό των
δύο πρώτων κατηγοριών της μεταβλητής. Ένα νοικοκυριό που απάντησε «Με μεγάλη
δυσκολία» ή «Με δυσκολία» θεωρείται ότι εμπίπτει στην υποκειμενική φτώχεια