Στέλιος Κούλογλου
Είναι σαν μεταδοτική ασθένεια, που προσβάλλει το ένα κόμμα μετά το άλλο. Πρώτα κόλλησε ο ΣΥΡΙΖΑ, λόγω της συντριπτικής εκλογικής του ήττας. Ύστερα η αρρώστια πέρασε στο ΠΑΣΟΚ, που δεν μπορεί να αξιοποιήσει την αποσύνθεση στα αριστερά του και την κυβερνητική φθορά. Και εκεί που φαινόταν ακμαία, υγιής και χωρίς αντίπαλο, η ΝΔ άρχισε όχι μόνο να ανεβάζει πυρετό, αλλά κάτι χειρότερο: να μην μπορεί πλέον να κυβερνήσει.
Καμία κίνηση δεν βγαίνει στον κ. Μητσοτάκη. Έκανε ανασχηματισμό επανεκκίνησης, για να σημειωθεί παγκόσμιο ρεκόρ σύντομης αποχώρησης υφυπουργού και να εξελιχθεί η όλη υπόθεση σε φιάσκο. Ανακοίνωσε αύξηση του κατώτατου μισθού αυτή την εβδομάδα, χωρίς να ενθουσιάσει ούτε τις φιλικές του εφημερίδες.
Στο κρίσιμο θέμα των Τεμπών, θυμίζει παίκτη του σκάκι που είναι ματ, καθώς χάνει με όποια κίνηση και αν κάνει. Αναγγέλλει την προανακριτική για να δείξει ότι δεν πάει να συγκαλύψει τίποτα, όπως είχε κάνει στην Εξεταστική. Για να την καταργήσει αμέσως, προκαλώντας περισσότερες αντιδράσεις.
Η επιδημία επεκτείνεται και στο πλήρωμα. Κάνει ο κ. Δένδιας εκδήλωση για να κατοχυρώσει τον αυτόνομο του ρόλο και παράλληλα εξαγγέλει αυξήσεις στους στρατιωτικούς. Για να πάρει απάντηση ότι τα χρήματα δεν φτάνουν «ούτε για ζήτω» (στις παρελάσεις) και να ξεσηκώσει τα άλλα σώματα που ζητούν ίση μεταχείριση.
Ίδιο σκηνικό, αν στα μέλη του κυβερνητικού πληρώματος συμπεριληφθούν τα ΜΜΕ και η ελεγχόμενη, μονόφθαλμη Δικαιοσύνη. Οι συγκρούσεις ανάμεσα στα φιλικά, πρώην και νυν, συγκροτήματα έχουν φτάσει στο επίπεδο των προσωπικών επιθέσεων και ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα.
Όσο για τη Δικαιοσύνη, μία -μοναδική και για αυτό αναξιόπιστη- παρέμβαση της προέδρου του Αρείου Πάγου για μία καραμπινάτη προνομιακή μεταχείριση κατηγορουμένων για διαφθορά, ήταν αρκετή για να προκαλέσει εμφύλιο και στους δικαστές.
Ανίκανη να εκμεταλλευτεί την κυβερνητική παραλυσία, η αντιπολίτευση βυθίζεται μαζί της. Η φτώχεια στις δημοσκοπήσεις φέρνει γκρίνια και στο ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε νέος γύρος αντιπαράθεσης. Με την παραπομπή της Κατερίνας Μπατζελή για φιλοσυριζαϊκές δηλώσεις διαφώνησε ο Χ. Δούκας, που επικαλέστηκε την απουσία ανάλογων μέτρων για δηλώσεις Διαμαντοπούλου και Γερουλάνου, ο οποίος κατηγόρησε με τη σειρά του τον δήμαρχο ότι κοπιάρει την «Ομάδα Αλήθειας» της ΝΔ.
Στον κ. Δούκα επιτέθηκε και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, την οποία κατήγγειλε η συνιστώσα της «Ανανεωτικής Αριστεράς» για τον αποκλεισμό στελεχών της από θέσεις τομεαρχών. Όλοι εναντίον όλων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κατρακυλήσει στην 6η θέση στις δημοσκοπήσεις και ο Σωκράτης Φάμελλος προσπαθεί να ανακόψει την πτώση με βιαστικές προτάσεις στη Νέα Αριστερά και το ΠΑΣΟΚ για κοινή εκλογική κάθοδο, που προϋποθέτει κοινή δράση και συγκλίσεις ενώ τώρα κυριαρχούν επιθέσεις και αποκλίσεις.
Ο Παππάς κατηγορεί τον Ανδρουλάκη ότι κάπου τον κρατάει ο Μητσοτάκης, ενώ εμφανίστηκε επιθετικός και ο Πολάκης κριτικάροντας τον Φάμελλο για κακή κομματική λειτουργία και διαφωνώντας με την πρόταση συνεργασίας με την πρόταση του για συνεργασία με το «δεκανίκι του Μητσοτάκη» δηλαδή το ΠΑΣΟΚ! Μύλος.
Τον άλλο πιο πιθανό εταίρο της εκλογικής συμμαχίας των α-προθύμων, τη Νέα Αριστερά, οι δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να βγάζουν εκτός Βουλής. Κάποιοι θέλουν συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ -είναι και η βουλευτική επανεκλογή στη μέση- ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι οι τεχνητές συγκολλήσεις συχνά ευνοούν την πράξη της αφαίρεσης, παρά της πρόσθεσης.
Φανατικός οπαδός της διαίρεσης, ο Γιάνης Βαρουφάκης κατηγόρησε για προδοσία (!) και το γερμανικό Die Linke, που έσωσε την τιμή της ευρωπαϊκής αριστεράς στις πρόσφατες εκλογές. Όσο για το Κίνημα Δημοκρατίας του κ. Κασσελάκη, καλύτερα να μη γίνεται λόγος.
Ο πρόεδρος αναζητεί το πολιτικό στίγμα, που ποτέ δεν είχε, στο Παρίσι και τους Κεντρώους του Μακρόν, ενώ ο σχηματισμός φυλλορροεί και από τους βουλευτές (που δεν κατάφεραν να συγκροτήσουν κοινοβουλευτική ομάδα) κάποιοι ετοιμάζονται να αποχωρήσουν. Εδώ παράτησε τον πρόεδρο και ο πιο ένθερμος διαδικτυακός υποστηρικτής του, διαπιστώνοντας προδοσία των ιδεών της.. Αριστεράς!
Εκτός από το ΚΚΕ, που ούτε ευνοείται από την επιδημία ούτε προσβάλλεται, καθώς χρόνια τώρα έχει μπει οικειοθελώς σε καραντίνα, είναι τα κόμματα διαμαρτυρίας που ανεβάζουν συνεχώς τα ποσοστά τους. Η Πλεύση Ελευθερίας όλο και σπρώχνει το ΠΑΣΟΚ από τη δεύτερη θέση, συγκεντρώνοντας τα πυρά των άλλων κομμάτων, που φυσικά δυναμώνουν ένα κόμμα διαμαρτυρίας.
« Όποια άποψη κι αν έχουμε για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και το κόμμα της, αυτή πιστώνεται την συνέπεια και τη μαχητικότητα στην ανάδειξη του αιτήματος της δικαιοσύνης», ανέλυε ο Νίκος Μαραντζίδης στην εξαιρετική ενδιαφέρουσα συνέντευξη του στο Tvxs.
«Κι επειδή το αίτημα της δικαιοσύνης αναδεικνύεται σε πρώτης γραμμής αίτημα σε αυταρχικά καθεστώτα σε παρακμή, όταν οι πολίτες έχουν απηυδήσει από τη σαπίλα που τους περιτριγυρίζει, τότε, η λέξη δικαιοσύνη, κινητοποιεί ευρύτερες μάζες και συνιστά συμπύκνωση ενός ευρύτερου αιτήματος για αλλαγή».
Στην ίδια συνέντευξη ο Ν. Μαραντζίδης εκτιμούσε ότι ο πρωθυπουργός αποτελεί τον αδύναμο κρίκο και τα άρθρα ακόμη και στον φιλικό τύπο το επιβεβαιώνουν: αδιανόητη πριν από μερικούς μήνες, η πιθανή « ενώ πλώ» αποχώρηση του συζητείται πλέον ανοικτά.
Οι οπαδοί αρθρογράφοι- οπαδοί βεβαιώνουν ότι ο Μητσοτάκης θα το παλέψει μέχρι τέλους και μπορεί να χρησιμοποιήσει το όπλο των πρόωρων εκλογών. Αλλά αυτό κανένας Αμερικανός πολιτικούς σύμβουλος δεν θα το συμβούλευε. Οι εκλογές χρειάζονται αφήγημα και ο κ.Μητσοτάκης δεν διαθέτει κανένα. Τι να πει στους πολίτες; ότι θα σας φτιάξω αποδυναμωμένος αυτά που δεν έφτιαξα πανίσχυρος επί έξη χρόνια;.
Για την επιδημία νευρικής κρίσης, στον ορίζοντα δεν φαίνεται γιατρειά. Η κυβέρνηση της ΝΔ θα συνεχίσει να φθίνει, παρασύροντας το συστηματικό πολιτικό σύστημα, ενώ τα κόμματα διαμαρτυρίας θα συνεχίζουν να ανεβαίνουν.
Η αναπλήρωση Μητσοτάκη από Δένδια, που ετοιμάζεται, θα εκτόνωνε για λίγο τα πράγματα. Αλλά για πόσο, σε ένα περιβάλλον διεθνούς αστάθειας, αυξανόμενης ακρίβειας και κοινωνικών προβλημάτων, αλλά και πλήρους απαξίωσης του πολιτικού συστήματος;