ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ.
Στην 1η φωτο ο Νίκος Καράκαλης
Αγγέλου γράφει, "ο αδελφός μου
Πέτρος" και στην δεύτερη "ο αδελφός μου Πέτρος 1955". Τον φώναζα Πετράκη και παίζαμε
μαζί "στον δρόμο" όπως τον λέγαμε, μπροστά στο σπίτι τους. Απέναντι
από το σπίτι τους σ΄ ένα χέρσο χωράφι, μας άρεσε να σκαρφαλώνουμε σε μικρό ύψος
'ως εκεί που ήταν βατό. Το καλοκαίρι του 1955 τον έχασα. Μου είχαν πει πως πήγαν
για παραθερισμό στο Αχλαδοχώρι. Τον Σεπτέμβρη περίμενα να μπούμε μαζί στο
Δημοτικό. Δεν εμφανίστηκε όμως, Κάποτε ρώτησα την αείμνηστη μητέρα μου Χρυσούλα
"Γιατί δεν έρχεται ο Πετράκης στο σχολείο?. Η απάντησή της ήταν πως δεν θα
εμφανιστεί ο Πετράκης επειδή εκεί στο Αχλαδοχώρι που ήταν με την παρέα του,
βρήκαν μια χειροβομβίδα και την κλωτσούσαν σαν μπάλα. Η χειροβομβίδα
"έσκασε" και σκότωσε τον Πετράκη ενώ τραυμάτισε κι άλλα παιδιά.
Δυστυχώς δεν είχε προλάβει να πάει στο σχολείο για να ενημερωθεί για την
επικινδυνότητα των επικίνδυνων στρατιωτικών ευρημάτων εκείνη την εποχή που ήταν
πολλά και διάσπαρτα και για τα οποία υπήρχε συνεχής και αδιάλειπτη τακτική
ενημέρωση όλων των μαθητών από τον στρατό. Να είσαι καλά εκεί που είσαι
Πετράκη. (Από το αρχείο του Νίκου Καράκαλη)
Γιώργος Τσαταλτζινός
