Οι όποιες σοβαρές ανησυχίες και αντιρρήσεις των τοπικών κοινωνιών απέναντι στην επιβολή των λεγόμενων έργων ΑΠΕ και την αρπαγή - λεηλασία της γης που αυτά συνεπάγονται πρέπει να αντιμετωπιστούν στη ρίζα των αιτίων τους. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υψωθούμε απέναντι στη στρατηγική επιλογή ανυπολόγιστου ρίσκου "να γίνει η Ελλάδα μπαταρία της Ευρώπης" (δόγμα Μητσοτάκη - 2019).
Καλές οι συλλογές υπογραφών, καλές οι προσφυγές στο ΣτΕ,
πλην όμως αυτά είναι τα ελάχιστα των απαιτουμένων. Μία και μόνο εκδίκαση στο ΣτΕ
προσφυγής κατά συγκεκριμένου έργου μπορεί να χρειαστεί ενάμιση, δύο ή και
περισσότερα χρόνια. Στο μεταξύ θα έχουν γίνει δεκάδες και εκατοντάδες άλλα
τέτοια έργα (φ/β και α/γ)
Η σημαία του αγώνα είναι:
Σταμάτημα οποιασδήποτε αδειοδότησης έργων ΑΠΕ, αφού:
α. Η παραγόμενη από αυτά ενέργεια είναι υπερπλεονάζουσα
και άκρως επικίνδυνη για το εθνικό δίκτυο μεταφοράς.
β. Τα έργα αυτά καταστρέφουν ανεπανόρθωτα το περιβάλλον
-φυσικό και παραγωγικό/οικονομικό (βουνά/δάση/οικότοπους/βιοποικιλότητα,
κτηνοτροφία/γεωργία)
Η μόνη πλέον σημασία που έχει το κυβερνητικό αφήγημα περί
έργων "εθνικής σημασίας" είναι η ματαίωσή τους, για να περισώσουμε
ό,τι έχει απομείνει.
Στη συγκέντρωση του Σαββάτου 10/5 στο δημαρχείο Νέας
Ζίχνης η κυβερνητική διπροσωπία περίσσεψε.
Ο βουλευτής Σερρών της Ν.Δ. κος Λεονταρίδης μάς είπε ότι
συντάσσεται με τις τοπικές κοινωνίες, ότι το νομοθετικό πλαίσιο είναι
"κακό" και ότι δεν ήξερε για το "συγκεκριμένο θέμα"
. Μα όταν κανείς
δεν ξέρει ένα θέμα πώς καταφέρνει και
συντάσσεται εκ
προοιμίου με τους αντιδρώντες;
. Μα όταν η τωρινή
κατάσταση διαμορφώθηκε από
συγκεκριμένες
πολιτικές επιλογές και νομοθετικές/θεσμικές
ρυθμίσεις,
"κακές", όπως τις χαρακτήρισε,
τι έκανε ο ίδιος τη
στιγμή που αυτές
οι ρυθμίσεις νομοθετούνταν;
. Τις ψήφισε, δεν τις ψήφισε, χαρταετό πετούσε;
(Αυτονόητο ότι οι παρατηρήσεις αυτές αφορούν και σε όλους
τους βουλευτές/τίνα του κυβερνητικού κόμματος, οι εκπρόσωποι των οποίων
προτίμησαν να παραμείνουν σιωπηλοί στη συγκέντρωση)