Αναλυτικότερα, η κα. Μπεκατώρου, ανέφερε χαρακτηριστικά
πως «ούσα μητέρα ένιωσα ότι έχω μεγάλη ευθύνη και αποφάσισα να μιλήσω. Επίσης,
με αφορμή την αγωγή που έγινε του Νίκου Κακλαμανάκη, ένιωσα ότι ο ένας στήριξε
τον άλλον και βρήκα το θάρρος να μιλήσω», επισημαίνοντας παράλληλα ότι:
«Ήταν μια δύσκολη απόφαση το να μιλήσω. Όσοι γνωρίζουν
για κακοποίηση καταλαβαίνουν ότι το τραύμα είναι μεγάλο και δεν μπορείς να
μιλήσεις. Το τραύμα που είχα υποστεί ήταν τόσο βαθύ και είχα απωθήσει αυτό το
συμβάν τόσο βαθιά μέσα μου, που ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια δεν μπορούσα να το
σκέφτομαι, γιατί δεν θα μπορούσα να λειτουργήσω καθόλου. Συνειδητοποίησα ότι
και να έβγαινα να μιλήσω δεν θα μπορούσα να το αποδείξω. Οπότε φοβόμουν κατά
κάποιο τρόπο τις συνέπειες αυτού του πράγματος».
Η ολυμπιονίκης, επίσης, αναφέρθηκε και στην «ομερτά» που
«υπάρχει στην Ομοσπονδία», με αποτέλεσμα, οι αθλητές «να μην μπορούμε να
εισακουστούμε».
« Δεν έχω στόχο να γίνω ευρωβουλευτής ούτε έχω στόχο να βοηθήσω
την εκλογή κανενός και καμίας παράταξης στην Ομοσπονδία», ξεκαθάρισε παράλληλα
η πρώην αθλήτρια.
Επίσης, η Σοφία Μπεκατώρου αναφέρθηκε στο πώς ο θύτης
πλησιάζει το θέμα και αναπτύσσει οικειότητα μαζί του, καταφέρνοντας να ρίξει
τις άμυνές του: «Όταν ένας άνθρωπος έχει αναπτύξει μαζί σου μια σχέση
εμπιστοσύνης, τη στιγμή που σε πολεμάει όλη η Ομοσπονδία και βγαίνει μπροστά
και αρχίζει και λύνει θέματα, τότε κερδίζει έδαφος. Ήμασταν ενθουσιασμένες όταν
μάθαμε ότι θα έρθει μαζί μας στον αγώνα για την πρόκριση. Οι άνθρωποι που
προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες, είναι αυτοί που ήδη έχουν αναπτύξει κάποια
οικειότητα με το θύμα. Είναι τα άτομα που λέμε, δεν το περίμενα ποτέ από
αυτόν».
Μιλώντας για το τι θα προέτρεπε σήμερα να κάνει ένα θύμα
σε ανάλογη περίπτωση, η ολυμπιονίκης, ανέφερε πως θα πρέπει να μιλήσει άμεσα,
δηλώνοντας, παράλληλα, πως είναι πολύ μικρό το χρονικό διάστημα που δίνεται στο
θύμα να μιλήσει, καθώς το αδίκημα παραγράφεται μέχρι να βρει τη δύναμη να το
καταγγείλει.
«Τώρα που γνωρίζω ακριβώς και το νομικό κομμάτι της
υπόθεσης, βλέπω ότι δυστυχώς μέχρι στιγμής η νομοθεσία λειτουργεί υπέρ του θύτη
και, συγκεκριμένος, χρόνος για τον οποίο μπορείς να μιλήσεις. Σίγουρα το θύμα
πρέπει να μιλήσει άμεσα. Πιστεύω σίγουρα ότι πρέπει να δοθεί περισσότερο
χρονικό διάστημα μέχρι να γίνουν οι παραγραφές. Το λένε οι επιστήμονες ότι τα
θύματα δεν μπορούν να μιλήσουν άμεσα. Κι εμένα μου πήρε τόσα χρόνια για να
συνειδητοποιήσω τι μου έχει συμβεί», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Επιπλέον, η κυρία Μπεκατώρου αναφέρθηκε, επίσης, στο πώς
επικοινώνησε την σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη στα παιδιά της.
Καθώς η καταγγελία θα γινόταν δημόσια, η ίδια αποφάσισε
να μιλήσει στην κόρη της και τον γιο της προτού μιλήσει, ώστε να τους
προετοιμάσει: «Πίστευα ότι θα πάρει δημοσιότητα το θέμα. Αλλά δεν περίμενα τόσο
πολύ. Στις 26 Νοεμβρίου έδωσα την πρώτη κατάθεση στον εισαγγελέα. Από τότε
προσπαθούσα να βρω έναν τρόπο για να κάνω κι άλλους ανθρώπους να βγουν να
μιλήσουν. Γι' αυτό και μίλησα με τα παιδιά μου και προσπάθησα να τους εξηγήσω
κάποια πράγματα για την σεξουαλική βία. Εξήγησα στον γιο μου, που βρίσκεται
στην προεφηβεία, τι είναι η σεξουαλική βία και τη σημασία του "όχι".
Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να μιλήσουν στα παιδιά τους και να τα ενημερώσουν,
γιατί δεν έχουμε επαρκή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία».
Σχετικά με το τι περιμένει από τον άνθρωπο που της έκανε
κακό, η Σοφία Μπεκατώρου κατέληξε: «Εμένα με ενδιαφέρει να μην κάνει ποτέ ξανά
κακό, σε κανέναν.
Θέλω να αποτρέψω τέτοιου είδους συμπεριφορές με κάθε
τρόπο». Παράλληλα, όσον αφορά την κατάσταση που επικρατεί εδώ και πολλά χρόνια
στην ΕΙΟ, την οποία έχουν καταγγείλει πολλοί από τους αθλητές της Ομοσπονδίας,
η Σοφία Μπεκατώρου δήλωσε: «Είχα δεχτεί πολλές φορές απειλές από παράγοντες
μέσα στον χώρο της Ομοσπονδίας. Διαχρονικά, ξεκινώντας από τον Νίκο
Κακλαμανάκη, το έχουν αναφέρει κι άλλοι. Όλοι οι αθλητές είχαν σοβαρά
προβλήματα με την Ομοσπονδία. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που κάνει τους παράγοντες
να έρχονται σε αντιπαράθεση με εμάς. Ούτε καν μπορώ να εξηγήσω για ποιο λόγο
γίνεται αυτό. Πολλές φορές υπήρχαν και οικογενειακά πρόσωπα των παραγόντων που
εμπλέκονταν στον αθλητικό χώρο. Δεν υπήρχε το ασυμβίβαστο, με αποτέλεσμα να
γίνεται και κακοδιαχείριση και να εξυπηρετούνται οικογενειακά συμφέροντα. Για
αυτά υπάρχουν αποδείξεις».
Τέλος, η Χρυσή Ολυμπιονίκης μίλησε για τα πρώτα της
βήματα στον αθλητισμό, αλλά και για τα συναισθήματα που της «γεννά» η θάλασσα
και η ενασχόληση με την Ιστιοπλοΐα, λέγοντας:
«Ξεκίνησα σε ηλικία 7 ετών, με αφορμή την προτροπή του
πατέρα μου. Όταν πρωτοπήγα στον Όμιλο ήταν μια δύσκολη διαδικασία, είχε σχεδόν
μόνο αγόρια. Έκριναν ότι μπορώ να πάρω το σκάφος και να βγω μόνη μου. Κι από
τότε, δεν ξαναβγήκα από το σκάφος. Είναι σαν ένα κινητό σκάκι. Είναι
συναρπαστικό το άθλημα. Είναι ψυχοθεραπεία. Είναι πολύ όμορφο και το γεγονός
ότι μπορείς να είσαι σε ομάδα και δεν έχει όριο ηλικίας. Δεν θα σταματήσω να
κάνω ιστιοπλοΐα και αυτό είναι σαφές. Ίσως όχι σε ολυμπιακό επίπεδο, αλλά μπορώ
να κάνω».