Όπως είδα σε σχετικό φωτορεπορτάζ ποζάρει ο ίδιος εμπρός
στις βανδαλισμένες του εικόνες δίπλα σε έναν ρασοφόρο και έναν ανώτερο
αστυνομικό. Από την άλλη πλευρά είναι γνωστό πως το γκράφιτι είναι,
τουλάχιστον, αντιθεσμικό. Και δεν γουστάρει γαλόνια και στολές.
Προσωπικά
σιχαίνομαι τη βία - ειδικά τη βία πάνω στα έργα τέχνης, μόνη χειρότερη είναι η
βία πάνω στα σώματα - αναγνωρίζω πάντως ως γνωστή πρακτική των γραφιτάδων όταν
διαφωνούν, να "γράφουν" πάνω σε εκείνα τα έργα τα οποία θεωρούν είτε
αισθητικά κατώτερα είτε ιδεολογικά λάθος.
Η όλο και μεγαλύτερη προβολή των "έργων" του
Ευρύτου, νομίζω, θα προκαλεί όλο και μεγαλύτερη αντίδραση. Η μπάλα θα έχει χαθεί
για μία ακόμη φορά ανάμεσα στη δίψα για προβολή και δημοσιότητα και στις
παράπλευρες απώλειες που δημιουργεί κακομοίρη η επέτειος το 1821...
Φοβάμαι ότι πολύ σύντομα συντετριμμένος κάποιος επίσημος
θα ξαναβγεί και θα μας πει ότι ένας καλλιτέχνης με υποκριτική μαεστρία τον
εξαπάτησε!
Το πιο τραγικό πάντως είναι ότι ο πολύς κόσμος θα
θεωρήσει αυτά τα κακότεχνα αντίγραφα των κλασικών προσωπογραφιών του 19ου
αιώνα, όχι μόνο ότι είναι καλή ζωγραφική αλλά επιπλέον και πατριωτική πράξη που
τιμά τους ήρωες του '21!
Ο Δήμαρχος Ελληνικού, τέλος, θέλοντας να υπερασπιστεί τον
εύρημα του, ανέφερε διάφορα αφελή και ανιστόρητα. Πως δηλαδή οι Αγαρηνοί
έβγαζαν τα μάτια των Αγίων όταν έμπαιναν σε εκκλησίες (sic). Οφείλω να
πληροφορήσω τον κύριο δήμαρχο ότι συνήθως τα μάτια των Αγίων και ιδιαίτερα της
Θεοτόκου, τα απόξεαν από τις τοιχογραφίες - με άκρα ευλάβεια, πάντως - οι
δεισιδαίμονες χριστιανοί. Στη συνέχεια τα ανακάτευαν το ξέσμα με αγιασμό γιατί
έτσι πίστευαν ότι θεράπευαν ασθένειες. Εξού και η έκφραση: Έφαγε και της Παναγιάς
τα μάτια!
Συμπέρασμα: Ενόψει των εορτασμών του '21 επίσημοι και
ανεπίσημοι, επιτροπές και επιντροπές έχουν ξεσαλώσει για να εορτάσουν με
business as usual. Αδέλφια γρηγορείτε!
ΥΓ. Κατά σύμπτωση σαν σήμερα που μιλάμε για την ζωγραφική
στους τοίχους, πριν από δέκα χρόνια πέθανε ο μεγάλος ποιητής των αθηναϊκών
τοίχων, ζωγράφος Βλάσης Κανιάρης (1928 -
2011). Ελπίζω να γνωρίζουν το πρωτοποριακό έργο του και ο κ. δήμαρχος και ο
νεαρός καλλιτέχνης. Πάντως, ό τι κι αν πει κανείς, δύσκολο πράγμα... οι τοίχοι.