«Ακρόπολη, τσιμενταρισμένη και παραμορφωμένη ομορφιά»
είναι ο τίτλος άρθρου της έγκριτης γαλλικής εφημερίδας Liberaτion,
«Στο πιο επισκέψιμο μνημείο της Ελλάδας, επί του παρόντος
πραγματοποιούνται εργασίες, με το πρόσχημα της αποκατάστασης και της
βελτιωμένης προσβασιμότητας του χώρου, οι οποίες απειλούν να μεταμορφώσουν για
πάντα στον λόφο στην καρδιά της Αθήνας» γράφει εισαγωγικά το ρεπορτάζ.
Στη γαλλική ιστοσελίδα μιλούν η πρόεδρος του Συλλόγου
Ελλήνων Αρχαιολόγων Δέσποινα Κουτσούμπα και ο αρχιτέκτονας Τάσος Τανούλας, ο
οποίος επί 44 χρόνια εργάστηκε για την αποκατάσταση της Ακρόπολης.
Και οι δυο μεταφέρουν με μελανά χρώματα τις παρεμβάσεις
που γίνονται και με στοιχεία καταρρίπτουν τα επιχειρήματα της πολιτικής ηγεσίας
του υπουργείου Πολιτισμού.
«Έγκλημα κατά της Ακρόπολης», χαρακτηρίζει τις
παρεμβάσεις η Δέσποινα Κουτσούμπα, επισημαίνοντας ότι η λέξη που προσδιορίζει
τα έργα είναι μια και μόνο: «τσιμεντοποίηση».
Όπως εξηγεί, για τα έργα που πραγματοποιήθηκαν
τοποθετήθηκε οπλισμένο σκυρόδεμα στους αρχαίους βράχους και στη συνέχεια
καλύφθηκε με τσιμέντο. Τώρα, η κορυφή του λόφου, 157 μέτρα πάνω από την
επιφάνεια της θάλασσας,«μοιάζει περισσότερο με ποδηλατόδρομο ή πίστα για
σκέιτμπορντ παρά με έναν ιστορικό χώρο για να θαυμάσετε τις αρχαιότητες».
Ο αρχιτέκτονας Τάσος Τανουλάς περιγράφει στη Liberation
πως υπέστη σοκ όταν επισκέφθηκε την Ακρόπολη μετά το πέρας των εργασιών.
«Όταν ήμουν υπεύθυνος για το έργο, το κάναμε με το χέρι»,
θυμάται μιλώντας στη γαλλική εφημερίδα και προσθέτει: «Από σεβασμό για το μέρος, από σεβασμό για τις
πέτρες. Τώρα όλα φαίνεται να έχουν γίνει με σχεδόν βιομηχανικό τρόπο».
«Χρησιμοποίησαν βαριά μηχανήματα που έβλαψαν τις
εγκαταστάσεις», λέει ο κύριος Τανούλας.
«Οι αρχαίες πέτρες καλύπτονται, τα υλικά που
χρησιμοποιούνται δεν πληρούν τα κύρια κριτήρια συντήρησης του τόπου. «Η
Ακρόπολη περιέχει διάφορες απτές αποδείξεις του παρελθόντος μας. Δεν είναι μόνο
τα κτίρια που αποτελούν αυτό το παρελθόν. Οι πέτρες είναι καλυμμένες. Συνεπώς,
καλύπτεται και μέρος της κατανόησης του παρελθόντος μας», καταλήγει ο Τάσος
Τανούλας στη Liberation.