Γιάννης Μυλόπουλος
Ο υπέρμαχος της αυτορρύθμισης της αγοράς πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης επέστρεψε από τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρώπης με άδεια χέρια.
Δεν
διεκδίκησε τίποτε για τη χώρα του και δεν του δόθηκε το παραμικρό.
Αντίθετα,
οι προοδευτικοί πρωθυπουργοί της Ιβηρικής, ο Ισπανός Σάντσεθ και ο Πορτογάλος
Κόστα διεκδίκησαν, επέμειναν, χτύπησαν το χέρι στο τραπέζι και έφυγαν από τις
Βρυξέλλες με τα χέρια γεμάτα.
Από
αύριο το ρεύμα και η βενζίνη στην Ισπανία και την Πορτογαλία θα πουλιούνται
σημαντικά φθηνότερα. Γιατί και πλαφόν θα επιβάλουν στο εξής στις διατιμήσεις
και τους φόρους κατανάλωσης των καυσίμων και προστιθέμενης αξίας των προϊόντων
πρώτης ανάγκης θα μειώσουν, αλλά και τα υπερκέρδη των ενεργειακών εταιρειών θα
φορολογήσουν προς όφελος των πολιτών. Μέτρα που άλλωστε έχουν ήδη πάρει και
άλλες ευρωπαϊκές χώρες στις εσωτερικές τους αγορές, μειώνοντας δραστικά τις
ανατιμήσεις στην ενέργεια και ανακουφίζοντας τους πολίτες τους.
Στην
Ελλάδα, στην προτελευταία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς το κατά κεφαλήν
ΑΕΠ και ως προς την αγοραστική δύναμη, με τελευταία τη Βουλγαρία, η
νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη, περιμένοντας τον Γκοντό της αυτορρύθμισης
της αγοράς, μετρά ακόμη τα υπερκέρδη των 3-4 ενεργειακών ομίλων, για να μπορέσει,
όπως ισχυρίστηκε στη Βουλή ο πρωθυπουργός, να τα φορολογήσει. Υπερκέρδη που ο
πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τα υπολόγισε σε 1,4 δις μέχρι τώρα. Και
έπεται συνέχεια…
Για
να γίνουμε σαφέστεροι, πρόκειται για χρήματα που όλοι εμείς, δίκην χορηγίας και
ευγενώς προσφερθέντες από το φτωχό υστέρημά μας συνεισφέραμε και θα συνεχίσουμε
να συνεισφέρουμε, μέχρι νεωτέρας, στο ταμείο των 3-4 επώνυμων ολιγαρχών που
διαχειρίζονται την ενεργειακή αγορά στη χώρα.
Κάθε
επιπλέον ευρώ που… κλαίει ο πολίτης στους λογαριασμούς του ρεύματος και της
βενζίνης, πηγαίνει σε αυτά τα ταμεία.
Όσο
όμως η κυβέρνηση μετρά τα υπερκέρδη των ολιγαρχών για να τα φορολογήσει, τόσο ο
καιρός περνά και τόσο τα υπερκέρδη γίνονται ακόμη μεγαλύτερα. Και φτου κι απ’
την αρχή το μέτρημα…
Εντωμεταξύ
η Ελλάδα, εκτός από προτελευταία πιο φτωχή χώρα στην Ευρώπη, είναι και η τρίτη
χώρα με την πιο ακριβή τιμή ενέργειας. Με δύο πρώτες, μέχρι σήμερα τουλάχιστον,
την Ισπανία και την Πορτογαλία.
Το
success story της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι ότι μας έκανε και φτωχότερους,
αλλά και συγχρόνως και ακριβότερους στην Ευρώπη.
Δεν
χρειάζεται, προφανώς, να μαντέψτε ποια θα γίνει αύριο, μετά την εφαρμογή των
ευνοϊκών ευρωπαϊκών αποφάσεων για τις χώρες της Ιβηρικής, η χώρα με την
ακριβότερη ενέργεια. Το ξέρετε ήδη…
Ο
μόνος λόγος λοιπόν που ο πρωθυπουργός της δεύτερης φτωχότερης και πρώτης, στο
εξής, ακριβότερης χώρας στην Ευρώπη δεν διεκδίκησε για τη δική του χώρα, όπως
διεκδίκησαν και κέρδισαν οι προοδευτικοί πρωθυπουργοί της Ισπανίας και της
Πορτογαλίας για τις δικές τους χώρες, είναι ότι προφανώς οι 3 πρωθυπουργοί δεν
εκπροσωπούν τα ίδια πράγματα.
Ο
Ισπανός και ο Πορτογάλος είναι σαφές ότι πήγαν στις Βρυξέλες εκπροσωπώντας
αυτούς που βρέθηκαν κερδισμένοι από τη Σύνοδο Κορυφής: Δηλαδή τους λαούς τους.
Οι
Ισπανοί και οι Πορτογάλοι από αύριο θα δουν τους λογαριασμούς τους να
φτηναίνουν, την τιμή της βενζίνης τους να μειώνεται και τα προϊόντα στα σούπερ
μάρκετ να σταματούν την ανοδική τους πορεία.
Ο
Έλληνας πρωθυπουργός από την άλλη, εφόσον επέστρεψε νικητής όπως
αυτοπαρουσιάστηκε, σημαίνει ότι στην Ευρώπη εκπροσώπησε αυτούς που τελικά
ωφελήθηκαν από την απόφαση. Αυτούς δηλαδή που ευνοήθηκαν από την απόφαση να μην
θεωρηθεί το χαμηλό ΑΕΠ, η χαμηλή αγοραστική δύναμη και οι ψηλές τιμές της
ενέργειας, ως αιτίες εξαίρεσης και της Ελλάδας από τη νεοφιλελεύθερη ευρωπαϊκή
πολιτική της αυτορρύθμισης της αγοράς.
Αν
δεν ήταν έτσι, τότε έπρεπε να έχει διεκδικήσει, να έχει επιμείνει, να έχει
χτυπήσει το χέρι του στο τραπέζι κι ακόμη και να έχει φύγει στη μέση της
συνεδρίασης, όπως έκανε ο Ισπανός ομόλογός του, για να επιστρέψει μόνον όταν
πήρε αυτό που ζητούσε για το λαό που εκπροσωπεί.
Ο
Κυριάκος Μητσοτάκης για να μην κάνει τίποτε από όλα αυτά, σημαίνει προφανώς ότι
πέτυχε τους δικούς του στόχους. Που ήταν, εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, να
συνεχίσουμε να περιμένουμε την αγορά να αυτορυθμιστεί. Και εντωμεταξύ θα
προσπαθήσει να μετρήσει τα δις που κερδίζουν οι ολιγάρχες της ενέργειας, για να
τους φορολογήσει κάποτε…
Ο
Κυριάκος Μητσοτάκης μετά τη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλες, αξιολογείται είτε ως
εξαιρετικά ανεπαρκής για να προστατέψει τα συμφέροντα των Ελλήνων, είτε ως ο
πλέον κατάλληλος για να προστατέψει τα συμφέροντα της ολιγαρχίας του πλούτου.
Επομένως,
αν μεν εκπροσωπούσε τους Έλληνες, επέστρεψε ηττημένος. Αν όμως επέστρεψε
νικητής, όπως θέλουν να τον παρουσιάσουν, επειδή συνέβαλε ώστε οι Ισπανοί και οι
Πορτογάλοι να αποκτήσουν φτηνότερη ενέργεια, τότε μάλλον για τους Έλληνες
ολιγάρχες εργάστηκε και όχι για το λαό, που θα συνεχίσει να υποφέρει στην
φτωχότερη και συγχρόνως και ακριβότερη χώρα της Ευρώπης.
Μετά
από αυτή την ήττα των Βρυξελλών όχι στο τέλος της τετραετίας, αλλά αν μπορούσε,
ακόμη και σε 8 χρόνια θα τις έκανε τις εκλογές…