Γράφει : Παναγιώτης Σαββίδης
Η απόφαση της Δημοτικής Αρχής Σιντικής να κινήσει τη διαδικασία ανακομιδής των οστών του Λοχαγού Χρήστου Μαρούδη και της αδελφής του, Ελένης Μαρούδη, στα Άνω Πορόια αποτελεί μια ορθή και δίκαιη πρωτοβουλία, αποδίδοντας στους δύο αυτούς ήρωες τη θέση που τους αρμόζει στην τοπική ιστορία.
Ο Χρήστος Μαρούδης έπεσε ηρωικά στη θέση "Κις Μπουνάρ" του δυτικού Μπέλλες στις 6 Απριλίου 1941, κατά τη γερμανική επίθεση στην Ελλάδα. Στο πλευρό του βρέθηκε η αδελφή του, Ελένη Μαρούδη, εθελόντρια νοσοκόμα του Ελληνικού Στρατού, η οποία προσέφερε πολύτιμη βοήθεια στους τραυματίες, μεταφέροντάς τους στα μετόπισθεν. Για τη γενναία της προσφορά, τιμήθηκε από την Ελληνική Πολιτεία και μέχρι τον θάνατό της το 1981, διατήρησε ισχυρούς δεσμούς με τα Άνω Πορόια.
Ο ήρωας αρχικά ετάφη στο πρώην στρατόπεδο των Άνω Ποροΐων, το οποίο έφερε το όνομά του. Ωστόσο, το 1975, η αδελφή του μετέφερε τα οστά του στην Αθήνα, όπου ετάφη στο Α’ Νεκροταφείο. Με τον θάνατό της, ενταφιάστηκε και η ίδια στο οικογενειακό μνήμα.
Η κυρία Elena Maroudi Roussou, απόγονός τους, εξέφρασε την επιθυμία να επιστρέψουν τα οστά στον τόπο που έγραψαν ιστορία το 1941. Στο μνημόσυνο που είχαμε τελέσει του 2023 στα Άνω Πορόια, για πρώτη φορά τέθηκε το συγκεκριμένο θέμα. Είναι ιδιαίτερα θετικό ότι η τοπική κοινωνία, το Κοινοτικό Συμβούλιο και το Δημοτικό Συμβούλιο Σιντικής υιοθέτησαν την πρόταση και δρομολογούν την επιστροφή των οστών.
Πληροφορήθηκα ότι τα οστά προορίζονται για τον ομαδικό τάφο του μνημείου στην επάνω πλατεία των Άνω ποροίων. Θεωρώ πως στον Χρήστο Μαρούδη αρμόζει μια ξεχωριστή τιμή, ανάλογη με αυτή που αναφέρει στο ημερολόγιό του ο διοικητής του κατά τη γερμανική επίθεση, Σχης Κωνσταντίνος Γιακουμής (εκδόθηκε το 1949) : "Για τον αθάνατο υπολοχαγό Χρήστο Μαρούδη, η Πατρίς, τιμώσα τον ήρωα τούτον, ασφαλώς μίαν ημέραν θα ανεγείρει εις τα Άνω Πορόια το μνημείον του προς αιωνίαν δόξαν αυτού."
Πιστεύω πως το κατάλληλο σημείο για την εκ νέου ταφή είναι ο προαύλιος χώρος του πρώην διοικητηρίου του στρατοπέδου του χωριού, το οποίο διεκδικεί ο Δήμος Σιντικής για τη δημιουργία ιστορικού μουσείου. Εκεί, μπορεί να διαμορφωθεί ένας σεμνός χώρος ταφής, με μια λιτή μαρμάρινη πλάκα, αποτίοντας φόρο τιμής στον ήρωα και την αδελφή του.
Η πρωτοβουλία αυτή δεν αποδίδει απλώς τη δέουσα τιμή στον Χρήστο και την Ελένη Μαρούδη, αλλά διατηρεί και τη σύνδεση του πρώην στρατοπέδου με το όνομά του. Η μετατροπή του χώρου σε ιστορικό μουσείο, όπως έχει ανακοινωθεί από τον Δήμαρχο Σιντικής, ενισχύει ακόμη περισσότερο τη σημασία της πρότασης.
Η τιμή προς τους ήρωες είναι χρέος της ιστορικής μνήμης. Ο Χρήστος και η Ελένη Μαρούδη αξίζουν μια θέση αντάξια της προσφοράς τους στην πατρίδα.